Kōbō Abe
Kōbō AbeKōbō Abe (
jap.
安部公房, Abe Kōbō, właśc. Kimifusa Abe; ur.
7 marca
1924
w
Tokio
, zm.
22 stycznia
1993
w Tokio) -
japoński
prozaik
, dramaturg i autor scenariuszy. Jeden z najbardziej innowacyjnych autorów w powojennej Japonii. ŻycieAbe urodził się w tokijskiej dzielnicy Takanogawa (obecnie dzielnica
Kita
). Dorastał w Mukdenie (obecnie
Shenyang
) w
Mandżurii
, gdzie jego ojciec pracował jako lekarz nauczający w szkole medycznej. W
1941
wrócił do Japonii, a w
1943
rozpoczął studia medyczne w Tokijskim Uniwersytecie Cesarskim (obecnie
Uniwersytet Tokijski
). Dyplom zdobył w
1948
, jednak nigdy nie podjął praktyki lekarskiej, poświęcając się wyłącznie karierze literackiej. W 1947 poślubił graficzkę Machiko Yamada (pseudonim Machi Abe), z którą miał córkę. W tym samym roku został współzałożycielem grupy Seiki (Stulecie), skupiającej pisarzy i dziennikarzy. W latach
1951
-
1962
był członkiem
Japońskiej Partii Komunistycznej
. Lata 50. to okres jego radykalizmu politycznego, który powstał na tle rozczarowania porządkiem społecznym powojennej Japonii i niechęci do starszego pokolenia pisarzy, preferującego styl realistyczny. Został wyrzucony z partii komunistycznej za sprzeciw wobec metod działania kierownictwa partii, które uznawał za niedemokratyczne. W latach
1955
-
1961
był członkiem Japońskiej Akademii Literatury. W latach 1973-1979 prowadził własną grupę teatralną, Abe Kōbō Studio. Zmarł na
zawał mięśnia sercowego
. TwórczośćUważany jest za czołowego reprezentanta japońskiego modernizmu powojennego. W swoich utworach nawiązywał do twórczości
Franza Kafki
. W późniejszych powieściach można odnaleźć wpływy
francuskiej
nowej powieści
. Jego twórczość porównuje się także z
teatrem absurdu
i
iberoamerykańskim
realizmem magicznym
. Bohaterowie Kōbō Abe pozostają zagubieni we współczesnym świecie, nie potrafią się po nim poruszać, są bezbronni wobec otaczającej ich rzeczywistości - osaczają ich własne lęki i wątpliwości. W latach 50. interesował się
surrealizmem
, co wpłynęło na późniejsze zainteresowanie
fantastyką naukową
. Powieść Daiyon-kanpyōki (Czwarta epoka), w której komputer steruje procesem ewolucji, uznawana jest za pierwszą japońską powieść science-fiction. Japoński pisarz sławę na Zachodzie zdobył przede wszystkim wydaną w
1962
powieścią
Kobieta z wydm
, za którą otrzymał
nagrodę Yomiuri
. Powieść została przetłumaczona na wiele języków i sfilmowana przez
Hiroshi Teshigahara
. Autorem scenariusza adaptacji był sam Kōbō Abe, który współpracował ze swym rodakiem także przy kilku innych filmach. Był wydawany także w krajach komunistycznych, ze względu na ideowe związki z
komunizmem
. Wybrane dzieła- Zbiór wierszy bez tytułu (Mumei-Shishū, 1947)
- Przy drogowskazie na końcu drogi (Owari-shi michi-no shirube-ni, 1948)
-
Dendrocacalia
(Dendorokakariya, 1949)
- Czerwony kokon (Akai mayu, 1949)
- Ściana-zbrodnia p.S.Karuma (Kabe-S. Karuma-shi-no hanzai, 1951) -
nagroda Akutagawa
- Nieproszony gość (Chinnyūsha, 1952)
- Liga głodnych (Giga dōmei, 1954)
- Bilioner (Okuman choja, 1954, scenariusz filmowy)
- Pokój o grubych ścianach (Kabe atsuki heya, 1954, scenariusz filmowy)
- Zielone pończochy (Midoriiro-no suttokingu, 1954, sztuka teatralna)
- Mundur (Seifuku 1954, sztuka teatralna)
- Polowanie na niewolników (Doreigari, 1955, sztuka teatralna)
- Zwierzęta podążają w strony rodzinne (Kemonotachi wa kokyō-o mezasu, 1957)
- To ja jestem duchem (Yūrei wa koko-ni iru, 1958; wyd. pol. 1972, sztuka teatralna) - nagroda Kishidy
- Czwarta epoka (Daiyon Kampyōki, 1959; wyd. pol. 1995, opowiadanie SF)
- Kamienne oko (Ishi-no me, 1960)
- Legenda o olbrzymach (Kyojin-densetsu, 1960, sztuka teatralna)
- Jama-pułapka (Otoshiana 1961, scenariusz filmowy)
-
Kobieta z wydm
(Suna-no onna, 1962; wyd. pol. 1968) - japońska nagroda literacka
- Obca twarz (Tanin-no kao, 1964)
- (Suichū-toshi, 1964, opowiadanie)
- Nazwisko i imię (Enomoto takeaki, 1965)
- Ty też jesteś winny (Omae-ni mo tsumi-ga aru, 1965, sztuka teatralna)
- Spalona mapa (Moetsukita-chizu, 1966)
- Przyjaciele (Tomodachi, 1967; wyd. pol. 1975, sztuka teatralna)
- Niepewne intencje (Mihitsu-no koi, 1971, sztuka teatralna)
- Guidebook (Gaidobukku, 1971, sztuka teatralna)
- Mężczyzna w pudełku (Hako'otoko, 1973)
- Okulary miłości-kolorowe szkła (Ai-no megane-wa irogarasu, 1973, sztuka teatralna)
- Schadzka (Mikkai, 1977)
- Arka Sakura (Hakobune Sakura-maru, 1984)
Źródła- Sandra Buckley: The Encyclopedia of Contemporary Japanese Culture, Taylor and Francis,
2009
Linki zewnętrzne
Inne hasła zawierające informacje o "Kōbō Abe":
Traktat z Kanagawy
...
2006
...
1940
...
1993
(ur.
1896
)
20 stycznia
–
Audrey Hepburn
, amerykańska aktorka (ur.
1929
)
22 stycznia
–
Kōbō Abe
(
jap.
安部公房), japoński prozaik, dramaturg i scenarzysta, autor powieści
Kobieta ...
Oksydaza alternatywna
...
Język fiński
...
Węże
...
1939
...
Premierzy Japonii
...
Waluta
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Kōbō Abe":
Hasło nie występuje w innych lekcjach!
|