Dawny
herb
Jungów zmieniony przez Carla Gustava Junga seniora
Carl Gustav Jung (senior) (ur.
1794
, zm.
1864
) –
szwajcarski
wolnomularz
,
rektor
i
profesor
chirurgii
,
anatomii
oraz tworzącej się
psychiatrii
na
Uniwersytecie Bazylejskim
, jego wnukiem był znany
psychiatra
i
filozof
Carl Gustav Jung
(junior).
Urodził się w
Mannheim
. Studiował medycynę na uniwersytetach w
Heidelbergu
i
Berlinie
. Już w młodości fascynował się
teologią
protestancką Jacoba Friesa i
Friedricha Schleiermachera
[1].
W
1816
otrzymał z wyróżnieniem doktorat z medycyny. Był żonaty trzykrotnie. W
Paryżu
ożenił się z Virginią de Lassaulx (1804–1830), następnie poślubił Elisabeth Catharinę Reyenthaler. Jego trzecią żoną była Sophie Frey (1812–1855). Ich najmłodszy syn z tego związku, Johann Paul Achilles Jung był ojcem Carla Gustava Junga juniora.
Przez swoje liberalne poglądy został na krótko osadzony w
1821
w więzieniu. Później wyjechał do Paryża, gdzie poznał
Aleksandra von Humboldta
[2].
Od
1822
prowadził praktyki w bazylejskim Spitalgottesacker St. Johann, równolegle był profesorem chirurgii, anatomii i powstającej dopiero psychiatrii. Jedną z jego reform było wprowadzenie pełnej ewidencji szpitala z pełną dokumentacją zgonów, czego wcześniej nie praktykowano[3]. Był również założycielem szpitala Anstalt zur Hoffnung – zakładu dla dzieci upośledzonych umysłowo, czynił także starania o powstanie szpitala psychiatrycznego w Bazylei. W mieście tym został profesorem na wydziale medycznym, który bardzo szybko zreformował w nowoczesną placówkę naukową. W późniejszych latach wybrano go rektorem Uniwersytetu Bazylejskiego[4] Jung senior zmodernizował również szpital uniwersytecki przekształcając go w publiczną klinikę[5].
Według niepotwierdzonych informacji miał być nieślubnym synem
Johanna von Goethego
[6].
Jako wolnomularz Jung senior został inicjowany w loży Zur Freundschaft und Bestangdigkeit. W latach
1850
–
1856
był wielkim mistrzem Wielkiej Loży Szwajcarii Alpina[7] Jego wnukiem był psychiatra i filozof, Carl Gustav Jung junior, który tak wspomina seniora w kontekście symboliki masońskiej:
|
Pierwotnie zwierzęciem heraldycznym rodziny Jungów był feniks, co z pewnością ma jakiś związek z >>jung<< (młody), >>Jugend<< (młodość), >>Verjüngung<< (odmładzanie). To dziadek zmienił elementy tarczy herbowej, pewnie dlatego, że chciał przeciwstawić się swemu ojcu. Dziadek był zapalonym wolnomularzem, Wielkim Mistrzem Loży Szwajcarskiej. Tym należy tłumaczyć szczególną modyfikację, jakiej dokonał w swoim herbie. (...) na mojej tarczy herbowej nie ma już dawnego feniksa; w prawym górnym rogu umieszczono natomiast błękitny krzyż, a w lewym dolnym rogu błękitne winne grono na złotym polu; między jednym a drugim na błękitnej wstędze złota gwiazda. Ta natarczywa symbolika jest wolnomularska czy też różanokrzyżowa. Tak jak róża i krzyż przedstawiają różokrzyżową problematykę przeciwieństw (>>per crucem ad rosam<<) – to, co chrześcijańskie, i to, co dionizyjskie – tak też krzyż i winne grono to symbole ducha niebiańskiego i ducha chtonicznego. Symbol jednoczący jest przedstawiony jako złota gwiazda – Aurum Philosophorum [8]. |
Carl Gustav Jung senior został pochowany na cmentarzu Wolfgottesacker, jednej z ważniejszych nekropolii w Bazylei, obok takich osobowości jak historyk Rudolf Wackernagel (1855–1925), malarz Ernst Stückelberg (1831–1903) czy uczony oraz badacz
Johann Jakob Bachofen
(1815–1887)[9].
Przypisy
- ↑
Jay Sherry Carl Gustav Jung, Avant-garde Conservative, Freie Universität Berlin, 2008
- ↑
Spotkanie z Humboldtem
- ↑
Spitalgottesacker St. Johann
- ↑
Patrich Vandermeersch The Freud/Jung debate
[martwy link]
- ↑
Staatsarchiv Basel Szpital uniwersytecki
- ↑ O tej sytuacji pisze jego wnuk: Otóż dowiedziałem się, że o moim dziadku wieść niesie, jakoby miałby być nieślubnym synem Goethego. Ta irytująca plotka dotknęła mnie, bo wydawała się wzmacniać i jednocześnie wyjaśniać moją dziwną reakcję na >>Fausta<<. w: C.G. Jung Wspomnienia, sny, myśli spisane i podane do druku przez Anielę Jaffé, Warszawa 1993
- ↑ W tej samej loży wielkim mistrzem w latach 1884–1890 był syn Carla Gustava Junga seniora, Ernest Jung (1841–1912) znany i ceniony architekt
- ↑ C.G. Jung Z autobiografii w: Twórczość rok XLIX, nr 3 (568), marzec 1993, s.78
- ↑
Der Wolfgottesacker
Bibliografia
- Tadeusz Nasierowski: Wolnomularstwo bez tajemnic. Warszawa: DATA Donata Trapkowska, 1996, ss. 41–44. .