Kacper Bażanka, Kasper Bażanka (ur. ok. 1689 przypuszczalnie na Podlasiu , zm. 21 stycznia 1726 w Tarnowie ) – polski architekt epoki baroku , specjalizował się w architekturze sakralnej.

Skończył studia w akademii św. Łukasza w Rzymie , gdzie kształcił się pod kierunkiem Andrei Pozza. Na zakończenie nauki w Rzymie zdobył główną nagrodę po przedłożeniu projektu gmachu publicznego. Po powrocie do Polski, w 1711 rozpoczął prace nad największym swoim dziełem – odbudową kościoła i klasztoru Norbertanek w Imbramowicach . Bażanka działał głównie w Krakowie , w kościele św. św. Piotra i Pawła oraz na Wawelu . Ponadto w Krakowie wykonał szereg dzieł, jak domek loretański przy klasztorze Kapucynów oraz kościół Misjonarzy . Pochowany jest w krakowskim kościele pw. św. św. Piotra i Pawła pod ołtarzem św. Michała.

Bażanka jest twórcą iluzjonistycznych rozwiązań, często stosował lustra odbijające światło oraz malowidła iluzjonistyczne.

Główne dzieła:

• 1711 – kościół i klasztor Norbertanek w Imbramowicach (w kościele Norbertanek występują iluzjonistyczne malowidła naśladujące freski w San Ignazio w Rzymie);
• 1711 – nagrobek wojewody podlaskiego Stefana Branickiego w farze białostockiej;
• 1712 – Domek Loretański przy klasztorze Kapucynów w Krakowie ;
• 1716 – nagrobek rodziny Brzechffów w kościele św. św. Piotra i Pawła w Krakowie;
• 1716 – współudział w restauracji katedry w Sandomierzu;
• 1718 – hełm Wieży Zegarowej katedry krakowskiej;
• 1718 - 1728 – kościół Pijarów w Krakowie (fasada F. Placidi );
• 1719 - 1728 – kościół Misjonarzy na Stradomiu w Krakowie;
• 1720 – nagrobek rodziny Branickich w kościele św. św. Piotra i Pawła w Krakowie;
• 1721 - 1722 – ogrodzenie kościoła św. św. Piotra i Pawła w Krakowie;
• ok. 1724 – ołtarz główny w kościele katedralnym we Fromborku ;
• 1726 – ołtarz Zwiastowania w kościele Mariackim w Krakowie .

Bibliografia

• Kościół ss. norbertanek w Imbramowicach pod wezwaniem św. Apostołów Piotra i Pawła. Wydane przez ss. norbertanki.