Eugeniusz Małkowski
Eugeniusz "Geno" Małkowski w 2010 r.
Urodzony	5 września 1942 Gdynia , Polska
Pseudonimy	Geno
Znany z	popularyzator sztuki
Zawód	malarz
Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi

Eugeniusz Geno Małkowski (ur. 5 września 1942 w Gdyni ) - polski malarz, organizator wystaw, grup artystycznych i stowarzyszeń twórczych, popularyzator sztuki.

Biografia

Edukację artystyczną rozpoczął w Liceum Sztuk Plastycznych we Wrocławiu 1957 - 1962 . Następnie studiował na wydziale malarstwa warszawskiej ASP w pracowni Juliusza Studnickiego , a potem Artura Nachta-Samborskiego . Dyplom otrzymał w 1968 roku. W 1969 założył grupę artystyczną Arka (Ciapało, Małkowski, Masznicz ), którą w 1972 przekształcił w szerszy ruch artystyczny, pod nazwą O Poprawę, skupiający do 1977 roku ok. osiemdziesięciu znanych warszawskich twórców (m.in. Jan Dobkowski, Antoni Fałat, Łukasz Korolkiewicz , Ewa Kuryluk , Franciszek Maśluszczak , Janusz Petrykowski, Marek Sapetto, Lidia Serafin, Rafał Strent, Wiesław Szamborski , Jerzy Zieliński )^[1]. W latach 70. działał aktywnie w strukturach i Zarządzie Głównym Związku Polskich Artystów Plastyków (ZPAP) , a także organizował wystawy sztuki współczesnej w Polsce i za granicą (m.in. w Danii i Francji)^[2]. W drugiej połowie lat 70. współpracował z tygodnikiem itd , gdzie pisywał artykuły o sztuce^[3]. W 1980 współtworzył ruch społeczno-artystyczno-naukowy Świat. W 1984 wstąpił do Związku Polskich Artystów Malarzy i Grafików (ZPAMiG), gdzie pełnił funkcję skarbnika, a następnie sekretarza. W 1991 podjął pracę w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Zakładzie Wychowania Plastycznego w Olsztynie na stanowisku starszego wykładowcy. Od 1991 systematycznie jeździł do Paryża, gdzie organizował publiczne akcje Wspólnego Malowania. W 1994 w Paryżu powołał Stowarzyszenie Odnowy Sztuki (ARA). W 1995 powołał takie samo stowarzyszenie w Polsce. W 1996 stworzył pracownię Galeria Inicjatyw Twórczych w Warszawie, w której zrealizował kilkanaście wystaw zbiorowych, prezentując blisko 150 twórców. W latach 1997-2000 pełnił funkcję prezesa ZPAMiG, po czym wystąpił ze związku. W 1997 roku uzyskał stopień doktora na Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku , w 2005 roku stopień doktora habilitowanego. Od 2007 roku jest profesorem Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie.

Mieszka i tworzy w Warszawie i Olsztynie. Ma żonę i syna. Jest spokrewniony, przez swoją babkę Mariannę Skupniewicz, z architektem Zygmuntem Skupniewiczem i malarzem Norbertem Skupniewiczem.

Twórczość

W latach 70. wprowadził technikę tapowania szablonów na płótnie farbą olejną i akrylową. Przy pomocy niewielkiej ilości znaków: profili ludzkich twarzy i przejrzystych kul, a czasem także zarysów dłoni i nieregularnych obłych kształtów, tzw. wici , wkomponowanych w przestrzenne tło najczęściej przypominające niebo, tworzył fantazyjne pejzaże, wykazujące cechy abstrakcji lirycznej , których tytuły komentowały w sposób metaforyczny rzeczywistość.(m.in. cykle: Wielki Świat, Krzyk, Exodus)^[4].

W latach 80. w jego pejzażach pojawiły się elementy figuratywne, eksperymentował z podziałem przestrzeni dzieła artystycznego, (cykl Obszary)^[5]. a także przy użyciu szablonu uprawiał technikę kolażu (cykl Nasi Współcześni)^[6].

W latach 90. odszedł od tapowanych pejzaży na rzecz tzw. szybkich obrazów i portretów^[7]. Zbliżając się do zasad ekspresjonizmu abstrakcyjnego , odwzorowywał ludzi i sytuacje w spontanicznym, automatycznym czy wręcz podświadomym akcie twórczym.

W pierwszej dekadzie XXI wieku do zestawu swoich szablonów dodał kontur sylwetki ludzkiej, który multiplikował i nakładał na siebie, tworząc dwuwymiarowe wielobarwne kompozycje^[8].

W latach 1990 - 2010 stał się inicjatorem happeningów popularyzujących sztukę. Malował na czas lub zapraszał publiczność do wspólnego malowania, niejednokrotnie na ulicy lub w centrach handlowych, a następnie organizował wernisaże (m.in. próba bicia rekordu Guinessa w malowaniu na czas^[9]).

Miał ponad 50 wystaw indywidualnych. Brał udział w ok. 200 wystawach zbiorowych w kraju i za granicą (m.in. Helsinki , Mérignac , Odense , Jokohama , Paryż , Dortmund , Nowy Jork , Barcelona , Ateny , Leningrad , Moskwa , Leningrad , Berlin , Madryt , Bagdad , Talla , Clermont-Ferrand ). Był organizatorem i autorem ekspozycji ok. 100 wystaw grupowych (w tym 7 wystaw grupy Arka, 9 wystaw ruchu O poprawę, 18 wystaw ruchu Świat). Jego prace znajdują się w zbiorach muzeów i instytucji (m.in Muzeum Narodowe w Warszawie , Muzeum Narodowe w Gdańsku , Muzeum Okręgowe w Toruniu , Muzeum Mikołaja Kopernika we Fromborku , Muzeum Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze, w zbiorach Ministerstwa Kultury i Sztuki , urzędu miata Warszawy , Centrum Sztuki Teatru Studio w Warszawie ) oraz w kolekcjach prywatnych w Polsce i za granicą. Tworzył także grafiki i rysunki, które ilustrują książki^[10].

Wystawy indywidualne (lista niepełna)

• 1970 Salon Debiutów, Warszawa
• 1972 Galeria U Hopfera, Warszawa
• 1973 Galeria Ved Aen, Aarkus, Dania
• 1973 Salon BWA, Wałbrzych
• 1974 Dom Artysty Plastyka, Warszawa
• 1975 Salon BWA, Łódź
• 1976 Galeria Sztuki Współczesnej NOT, Warszawa
• 1977 Galeria MDM, Warszawa
• 1977 Galeria Sztuki Plastyka, Warszawa
• 1977 Salon BWA, Lublin
• 1979 Galeria DESA Nowy Świat, Warszawa
• 1980 Salon BWA, Kielce
• 1980 Wystawa rysunku, Miejski Ośrodek Kultury, Piaseczno
• 1981 Cykl Wielki Świat i inne prace malarskie, Jazz Club Akwarium, Warszawa
• 1982 Wystawa prac z cyklu Wielki Świat, Salon BWA, Opole
• 1982 Wystawa prac z cyklu Wielki Świat, Salon BWA, Białystok
• 1983 Salon BWA, Wałbrzych
• 1984 Salon BWA, Tarnów
• 1984 Salon BWA, Konin
• 1984 Salon BWA, Rzeszów
• 1985 Galeria Sztuki Współczesnej, Zamość
• 1985 Wystawa prac z cyklu Próby, Salon BWA DESA, Przemyśl
• 1986 Wystawa z okazji przyznania Nagrody im. Jana Cybisa , Galeria TEST, Warszawa
• 1987 Cykl Igraszki Galeria Na Brechta, Warszawa
• 1987 Wystawa cyklu Chmura przepastnej melancholii, Galeria TEST, Warszawa
• 1988 Wystawa Collage, Galeria PSEP Nowe Media, Olsztyn
• 1988 Galeria TEST, Warszawa
• 1988 Salon BWA, Koszalin
• 1990 Wystawa prac z cyklu Życie Codzienne, Pawilon Handlowy Pod Skocznią, Warszawa
• 1991 Galeria Zamkowa, Lubin
• 1993 Galeria Sztuki Współczesnej Pro Arte PAX, Elbląg
• 1994 Galeria Inicjatyw Twórczych, Warszawa
• 1994 Muzeum Okręgowe, Żyrardów
• 1996 Wystawa pt. Geno Małkowski - znany i nieznany, Galeria SD, Warszawa
• 1997 Galeria Instytutu Wychowania Plastycznego, Olsztyn
• 1997 Galeria Otwarte Koło, Warszawa
• 1999 Wystawa grafik i rysunków pt. Próby, Galeria Rysunku Nowa Oficyna, Olsztyn
• 1999 Espace Culturel Pyramedias, Moisseles-Domont, Francja
• 2005 Wystawa Rzeczpospolita piwniczna, Muzeum Regionalne, Bełchatów
• 2005 Espace Maurice Bejart, Verneuil-sur-Seine, Francja
• 2006 Malarska Kronika XX wieku, Muzeum Regionalne, Radomsko

Wystawy zorganizowane (lista niepełna)

• 1973 I wystawa Ruchu O Poprawę, Galeria Teatru Studio, Warszawa (komisarz i autor ekspozycji)
• 1974 II wystawa Ruchu O Poprawę, Dom Artysty Plastyka, Warszawa, (komisarz i autor ekspozycji)
• 1976 VI Festiwal Sztuk Pięknych, Zachęta, (komisarz i autor ekspozycji Hommage Xaweremu Dunikowskiemu )
• 1979 Wystawa pt. Obecność Sztuki towarzysząca Maratonowi Pokoju, Klub Międzynarodowej Prasy i Książki Nowy Świat, Warszawa (komisarz i autor ekspozycji)
• 1981 Wystawa Okręgowa Sztuki ZPAP (3000 prac), Zachęta, Warszawa (komisarz i autor ekspozycji)
• 1983 Wystawa Niebo widziane z ziemi, Muzeum Mikołaja Kopernika, Toruń (komisarz i autor ekspozycji, wystawa nagrodzona przez Ministra Kultury i Sztuki)
• 1985 I Międzynarodowego Triennale Sztuki Przeciw wojnie, Majdanek (autor aranżacji przestrzennej)
• 1986 wystawa Życie ludzkie - los ziemi towarzysząca Kongresowi Intelektualistów, Zachęta, Warszawa (komisarz i autor ekspozycji)
• 1986 wystawa 4 x Warszawa, galeria Hotelu Victoria, Warszawa (autor expozycji)
• 1987 wystawa Sytuacja 87, Galeria Art, Warszawa (komisarz i autor ekspozycji)
• 1987 - 1988 Targi Sztuki Polskiej „Interart”, Poznań (komisarz i autor ekspozycji)
• 1987 wystawa prac grupy Ośmiu, Salon BWA, Kraków (komisarz i autor ekspozycji)
• 1990 Ekspozycja sztuki współczesnej, Pałac Opatów, Gdańsk Oliwa (komisarz i autor ekspozycji)
• 1990 Pośmiertna wystawa prac Henryka Stażewskiego , Pałac Opatów, Gdańsk Oliwa (komisarz i autor ekspozycji)

Działania popularyzatorskie (lista niepełna)

• 1990 Akcja szybkiego malowania (30 obrazów „Kobieta” namalowanych w 8 godzin), Rynek Starego Miasta, Warszawa
• 1990 Akcja szybkiego Malowania (50 obrazów „Życie codzienne” namalowanych w 10 godzin), Pod Skocznią, Warszawa
• 1991 Akcja szybkiego Malowania pt. Dziesięć Najpiękniejszych Paryżanek w 3 godziny, Centre Pompidou, Paryż, Francja
• 1991 Akcja szybkiego malowania pt. Narodziny, Miłość, Śmierć w 3 godziny, Centre Pompidou, Paryż, Francja
• 2005 Próba bicia rekordu Guinessa: Sponsor Talens Polska i Royal Talens: 100 obrazów olejnych o rozmiarze 80x100cm w 24 godziny, Bełchatów, 07-8 października 2005^[11]
• 2007 Akcja wspólnego malowania pt. Barwy Olsztyna dla 30 tys. osób, Olsztyn
• 2009 Akcja publicznego malowania pt. 365 portretów, Olsztyn i Berlin
• 2010 Akcja publicznego malowania pt. Początek świata, akty, Olsztyn

Nagrody i wyróżnienia

Nagrody

• 1974 Brązowy medal na V Festiwlu Sztuk Pięknych, Zachęta, Warszawa
• 1975 III nagroda w konkursie "Człowiek-plastyka na zamówienie społeczne w XXX-lecia PRL", Zachęta, Warszawa
• 1983 I nagroda na wystawie "Kosmos - Materia", Galeria EL, Elbląg
• 1985 Nagroda im. Jana Cybisa przyznana przez ZPAMiG
• 2010 Nagroda Osobowość Roku za zasługi dla Wydziału Sztuki UWM w Olsztynie

Odznaczenia

• 1986 Srebrny Krzyż Zasługi

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Kompassztuki
• Strona domowa na UWM