Księga Rut [Rt] – jedna z ksiąg
biblijnych
wchodząca w skład
Starego Testamentu
. Składa się z 4 rozdziałów (85 wersetów). Opisuje wydarzenia z epoki sędziów. W
Septuagincie
i jej przekładach znajduje się bezpośrednio po
Księdze Sędziów
, ponieważ fabuła obu tych ksiąg rozgrywa się mniej więcej w tym samym okresie.
Podczas klęski głodu rodzina
Elimeleka
opuszcza
Betlejem
w
Judei
i przenosi się do zamieszkanego przez pogan
Moabu
. Tam umiera Elimelek, a dwaj jego synowie, Machlon i Kilion żenią się z
Moabitkami
. Kiedy i oni umierają,
Noemi
, ich osamotniona matka, postanawia powrócić do ojczyzny. Jedna z synowych,
Rut
, decyduje się opuścić swój kraj i jej towarzyszyć. W
Betlejem
Rut wykazuje się dużą pracowitością i zwraca na siebie uwagę
Booza
, bogatego właściciela ziemskiego. Okazuje się, że jest on krewnym Noemi i obowiązuje go prawo
lewiratu
. Za radą Noemi Rut powołuje się na to prawo. Booz akceptuje ją, pojmuje za żonę i wprowadza do swego domu. Z ich związku rodzi się syn Obed. Noemi zostaje jego piastunką. Końcowe wersety księgi podają genealogię
Dawida
, największego króla
Izraela
, w której Obed jest jego dziadkiem.
Tradycja żydowsko-chrześcijańska uważa, że Księgę Rut napisał ostatni sędzia
Starożytnego Izraela
,
Samuel
[]. Ponieważ Księga opisuje dzieje rodu Dawida, możliwe jest, że powstała w okresie rządów założonej przez niego dynastii. Zaliczenie Księgi do Pism w Biblii Hebrajskiej oraz wpływy języka aramajskiego uważa się jednak często za przesłankę do uznania jej późniejszego powstania[1]. Istnieje pogląd, że samo opowiadanie powstało w okresie królewskim, natomiast Księga została zredagowana już po powrocie z
niewoli babilońskiej
, w V lub IV w p.n.e.[2] Inni wskazują, że w świetle bezwzględnej walki z małżeństwami mieszanymi w okresie powygnaniowym, tak późne powstanie księgi jest nieprawdopodobne[3].
Przypisy
Linki zewnętrzne