Raj podatkowy - termin używany w odniesieniu do państw, w których przepisy podatkowe są wyjątkowo łagodne dla obcokrajowców i kapitału zagranicznego. Raje podatkowe są wykorzystywane przez bogatych przedsiębiorców oraz ich firmy, do transferowania zysków i unikania płacenia podatków w krajach macierzystych, co jest zgodne z obowiązującym prawem.
Do rajów podatkowych należą:
Andora
,
Anguilla
,
Antigua i Barbuda
,
Antyle Holenderskie
,
Aruba
,
Bahamy
,
Bahrajn
,
Barbados
,
Belize
,
Bermudy
,
Brytyjskie Wyspy Dziewicze
,
Dominika
,
Gibraltar
,
Grenada
,
Guernsey
/
Sark
/
Alderney
,
Hongkong
,
Jersey
,
Kajmany
,
Liberia
,
Liechtenstein
,
Makau
,
Malediwy
,
Man
,
Mauritius
,
Monako
,
Montserrat
,
Nauru
,
Niue
,
Panama
,
Samoa
,
Seszele
,
Saint Kitts i Nevis
,
Saint Lucia
,
Saint Vincent i Grenadyny
,
Tonga
,
Turks i Caicos
,
Vanuatu
,
Wyspy Cooka
,
Wyspy Dziewicze Stanów Zjednoczonych
i
Wyspy Marshalla
(Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 16 maja 2005 roku w sprawie określenia krajów i terytoriów stosujących szkodliwą konkurencję podatkową dla celów podatku dochodowego od osób prawnych - Dz. U. z 2005 roku, nr 94, poz. 791).
Metoda „raju podatkowego” (w dużym uproszczeniu) polega na utworzeniu
spółki
z siedzibą w takim
państwie
i wykorzystanie jej jako elementu transferowania zysków, przez tworzenie fikcyjnych kosztów działalności. Najpopularniejszą metodą jest sprzedaż
licencji
na
znaki graficzne
, lub
praw
do nazw za ogromne sumy, będącymi znaczną częścią osiąganych
zysków
. Po uwzględnieniu takiego
kosztu
w rachunku wyników
przedsiębiorstwa
, zmniejsza podstawę opodatkowania, a tym samym płaci mniejszy
podatek
dochodowy
. Innym sposobem minimalizacji płaconego podatku w kraju macierzystym jest transfer produktów (półproduktów, towarów etc.) po cenie wytworzenia (podmiot sprzedaje swoje produkty firmie-córce zarejestrowanej w raju podatkowym po cenie wytworzenia - w ten sposób nie osiąga on zysku na sprzedaży), zaś firma zarejestrowana w raju podatkowym sprzedaje te produkty z marżą - w ten sposób powstaje zysk (różnica między ceną sprzedaży a ceną zakupu), od którego płaci się niski podatek.
Zagadnienie rajów podatkowych związane jest z pojęciem cen transferowych (ang. transfer pricing), które w dużym uproszczeniu polega na tym, iż podmioty powiązane kapitałowo tak kształtują ceny towarów lub usług (także dóbr niematerialnych np. licencji) we wzajemnych transakcjach, aby wykazać dochody do opodatkowania w państwach o korzystnych systemach podatkowych, np. w rajach podatkowych.
Wprowadzenie 19%
podatku
CIT
w
Polsce
zmniejszyło wśród działających w kraju
przedsiębiorców
motywację do uciekania się do wyżej opisanych sztuczek podatkowych. []