Celestyn IV, Goffredo da Castiglione -
papież
od
25 października
1241 do
10 listopada
1241.
W starszej historiografii przypisuje mu się pokrewieństwo z papieżem
Urbanem III
, ale nie ma na to dowodów.
Między grudniem 1219 a lipcem 1223 objął urząd kanclerza archidiecezji mediolańskiej.
18 września
1227
papież
Grzegorz IX
mianował go kardynałem-prezbiterem S. Marco, a rok później wysłał jako swojego legata do Lombardii i Toskanii. W
1238
został wybrany
biskupem suburbikarnej diecezji Sabina
.
Kiedy po śmierci Grzegorza IX kardynałowie nie mogli dojść do porozumienia, do akcji wkroczył prefekt Rzymu Matteo Orsini. Zebrał elektorów w jednym miejscu, kazał ich porządnie obić, po czym zamknął ich w Septizonium. Zamknięci w ciasnym i dusznym pomieszczeniu, w samym środku letnich upałów, kardynałowie pozostawali tam przez parę miesięcy. Ich działania były tak opieszałe, że Orsini zagroził przeniesieniem do sali obrad rozkładających się zwłok Grzegorza IX, aby przyspieszyć kompromis. Ostatecznie w X 1241 r. wybrano Celestyna IV.
Spartańskie
warunki wyczerpały nieszczęśnika tak, że wkrótce zmarł.
Zobacz też
Linki zewnętrzne
Bibliografia
Agostino Paravicini Bagliani, Cardinali di Curia e "familae" cardinalizia dal 1227 al 1254, Padwa 1972, s. 32-39