Kontinientalnaja Hokkiejnaja Liga (
ros.
Континентальная хоккейная лига,
ang.
Kontinental Hockey League,
pol.
Kontynentalna Liga Hokejowa, w skrócie KHL) – liga
hokejowa
założona w
2008
roku, stanowiąca najwyższą klasę rozgrywkową w
Rosji
. Liga ma charakter międzynarodowy, gdyż obok drużyn rosyjskich, swoich przedstawicieli mają państwa:
Białoruś
,
Łotwa
oraz
Kazachstan
.
Historia
Do rozpadku
ZSRR
najwyższą klasą rozgrywkową była tzw. Wysszaja Liga. Drugą z kolei była Pierwaja Liga, zaś niżej istniała Wtaraja Liga. Tenże podział został unieważniony w
1992
, wówczas najwyższą klasą rozgrywkową została
Superliga
, zaś drugą
Wysszaja Liga
.
Do końca sezonu
2007/08
, mistrz rozgrywek Wysszaja Liga awansował do Superligi. Zasadą było, iż triumfator Wysszaja Liga był przyjmowany do Superligi, o ile poza sukcesem sportowym spełniał także wymagania finansowe (w przeciwnym razie szansę gry otrzymywał klub przegrany w finale). W obu przypadkach degradowany był ostatni zespół w Superlidze. Jeśli żaden z finalistów nie spełniał kryteriów, wówczas awans i degradacja nie odbywały się.
Latem 2008 roku rozgrywki Superligi zostały zastąpione przez KHL. Od tego czasu zaniechano możliwości awansu triumfatora Wysszaja Liga do KHL jako coroczną regułę. Jakkolwiek w
2010
do KHL przyjęto aktualnego mistrza rozgrywek Wysszaja Liga - klub
Jugra Chanty-Mansyjsk
.
Podział ligi
Kształt ligi wzorowany jest na północnoamerykańskich rozgrywkach
NHL
– 24 zespoły zostały podzielone wedle położenia geograficznego na Konferencje: Zachód oraz Wschód (liczące po 12 drużyn). W ramach tego podziału istnieją cztery Dywizje (po dwie Dywizje w każdej Konferencji). Dywizjom nadano nazwy od nazwisk czterech wybitnych hokeistów
radzieckich
:
- Dywizja Bobrowa - Zachód (na cześć
Wsiewołoda Bobrowa
)
- Dywizja Tarasowa - Zachód (na cześć Anatolija Tarasowa)
- Dywizja Charłamowa - Wschód (na cześć Walerija Charłamowa)
- Dywizja Czernyszowa - Wschód (na cześć Arkadija Czernyszowa)
Zasady i system rozgrywek
W sezonie regularnym każdy z zespołów rozgrywa w sumie 56 meczów (przy łącznej liczbie drużyn 24). W ramach tego poszczególna drużyna spotyka się 4 razy z klubami z własnej dywizji oraz 2 razy z pozostałymi.
W dalszej kolejności następuje runda
play-off
, do której kwalifikuje się 16 drużyn z najwyższym dorobkiem punktowym (po 8 z każdej konferencji). Zasadą jest przy tym, iż na pierwszych dwóch miejscach w obu konferencjach lokuje się zespoły, które wygrały swoje dywizje (zatem niezależnie od zdobyczy punktowej jednej z nich). W pierwszej rundzie play-off (1/8 finału) gra się do trzech zwycięstw, w następnych trzech rundach (ćwierćfinały, półfinały oraz finał) rywalizacja trwa do czterech wygranych meczów. Drużyny biorące udział w rozgrywkach finałowych walczą o
Puchar Gagarina
.
Szczególną regulację przyjęto odnośnie rozstrzygania meczów zakończonych remisem. Wobec braku rozstrzygnięcia po 60-ciu minutach gry, w sezonie zasadniczym zarządza się dogrywkę trwającą 5 minut, podczas której w każdej z drużyn występuje czterech graczy prócz bramkarza. Zdobyty w tym czasie gol kończy spotkanie, a uzyskująca go drużyna wygrywa mecz (otrzymuje ona 2 punkty, zaś zespół przegrany 1 punkt). W razie braku gola, zarządza się rzuty karne. Reguła ta nie obowiązuje w fazie play-off, kiedy dogrywka trwa 20 minut, a zespoły występują podczas niej w niezmienionej sile 5-ciu graczy na lodzie. Zasada "złotej bramki" pozostaje nienaruszona - drużyna strzelająca gola, wygrywa tym samym mecz.
Pierwsza edycja ligi KHL w sezonie 2008/09 liczyła 24 uczestniczące kluby. Jednak istniały plany wprowadzenia większej liczby zespołów występujących w KHL. Możliwy był wówczas kształt ligi składającej się z 30-stu drużyn. Do drużyn, którym złożono ofertę uczestnictwa w rozgrywkach, należały wówczas występujące w
szwedzkich
rozgrywkach
Elitserien
:
Färjestads BK
i
Frölunda HC
. Zainteresowani były także zespoły
Oulun Kärpät
z
Finlandii
,
HC Energie Karlowe Wary
z
Czech
oraz
ukraiński
Sokił Kijów
. Tuż przed startem ligi zaoferowano jeszcze występy drużynom
Eisbären Berlin
z
Niemiec
[1] oraz
EC Red Bull Salzburg
z
Austrii
[2]. Prowadzono także rozmowy z mistrzem
Białorusi
, klubem
Junost Mińsk
.
Po starcie sezonu 2008/09 ówczesny prezes zarządu KHL, Władimir Szalajew przyznał, iż rozszerzenie liczby uczestników powinno następować stopniowo - wpierw do liczby 26, następnie do 30, zaś w końcu do 32 drużyn[3].
Pierwszy
sezon KHL 2008/2009
zakończył się triumfem drużyny
Ak Bars Kazań
.
W drugim sezonie KHL rozgrywki liczyły nadal 24 zespoły. Jednakże przed ich rozpoczęciem, latem
2009
roku zainteresowanie grą w KHL wykazywał klub
Wysszaja Liga
,
Jugra Chanty-Mansyjsk
, po zwycięstwie w tychże rozgrywkach.
Rozgrywki w
sezonie KHL 2009/2010
wygrała ponownie drużyna
Ak Bars Kazań
.
W listopadzie
2009
roku chęć gry w KHL od sezonu 2010/11 wyraził
szwedzki
klub ze
Sztokholmu
,
AIK Ishockey
(występujący wówczas w drugiej lidze szwedzkiej -
Allsvenskan
). Ostateczna decyzja uzależniona była od wypełnienia wymagać finansowych oraz wyrażenia zgody przez szwedzką federację[4], która jednak odmówiła klubowi uczestnictwa w lidze KHL.
W grudniu 2009 roku pojawiły się pierwsze informacje, że kolejnym klubem występującym w KHL miałby być
czeski
HC Hradec Králové
[5]. W marcu
2010
roku poinformowano, iż Czesi podpisali już z władzami KHL porozumienie w tej sprawie (w umowie określono warunki, które muszą być spełnione, aby drużyna z Czech przystąpiła do rozgrywek od sezonu 2010/2011, przede wszystkim odpowiednie gwarancje finansowe)[6].
W wyznaczonym terminie
1 kwietnia
2010
roku, sześć nowych drużyn z czterech różnych krajów aplikowało chęć uczestnictwa w sezonie KHL 2010/11:
Jugra Chanty-Mansyjsk
oraz Gazowik Tiumeń z Rosji,
HK Budiwelnyk Kijów
z
Ukrainy
,
Lev Hradec Králové
z Czech oraz
Vėtra Wilno
z
Litwy
[7][8]. Mimo że wszystkie zgłoszenia miały być oceniane w ciągu kwietnia 2010 roku, na wstępie poinformowano, że realistyczną szansę na grę w KHL miały mieć jedynie kluby Budiwelnyk oraz Jugra[9]. 18 maja poinformowano, że w nowym sezonie zagrają
Jugra Chanty-Mansyjsk
oraz
HK Budiwelnyk Kijów
[10].
Ze względu na niesprostanie stawianym wymogom finansowym, z rozgrywek została usunięta drużyna
Łada Togliatti
. Następnie donoszono o możliwości fuzji klubów
MWD Bałaszycha
z
Dinamo Moskwa
[11][12]. Oba kluby połączyły się i stworzyły nową drużynę -
OHK Dinamo
.
Mimo ustalenia składu ligi,
26 czerwca
2010 poinformowano, iż klub HK Budiwelnyk Kijów nie wystartuje w KHL w sezonie 2010/11. Przyczyną były problemy z halą, w której miały być rozgrywane mecze[13]. Wolne miejsce w lidze zajęła następnie czeska drużyna
HC Hradec Králové
, której czeska federacja hokejowa pierwotnie nie zezwoliła na udział w KHL. Klub jednak przeniósł swoją siedzibę do
słowackiego
miasta
Poprad
, po czym został przyjęty do KHL[14]. W lidze miał występować formalnie jako klub słowacki, pod nazwą
HC Lev Poprad
. Jednakże ostatecznie słowacka federacja (SZLH) nie dopuściła do występów klubu Lev w KHL, żądając aby Lev został przyjęty do Federacji Hokeja Rosyjskiego (FHR, w sytuacji, gdy żaden klub rosyjski występujący w KHL nie przynależy do niej).
Jednocześnie prezydent KHL zasugerował, iż w przyszłości w KHL możliwe jest uczestnictwo drużyn z
Włochy
(przypuszczalnie z
Mediolanu
), bądź nawet z
Bliskiego Wschodu
(
Katar
,
Zjednoczone Emiraty Arabskie
)[15].
Tym samym w sezonie 2010/11 bierze udział 23 zespoły.
Mecze Gwiazd
Dotychczas rozegrano dwa Mecze Gwiazd w lidze KHL. W sezonie 2008/2009 naprzeciw siebie stanął zespół "Obcokrajowców" oraz "Rosjan", zaś w sezonie 2009/2010 formuła była identyczna, przyjęto jednak inne nazewnictwo: ekipę złożoną z Rosjan nazwano "Drużyną Jaszyna" (dowodził nimi
Aleksiej Jaszyn
) a zespół graczy zagranicznych - "Drużyną Jágra" (na ich czele zagrał Czech
Jaromír Jágr
).
- 2008/2009: 10.01.2009 (
Moskwa
) Obcokrajowcy - Rosjanie 7:6 (mecz rozegrano pod otwartym niebem na
Placu Czerwonym
przy 16° mrozu)[16]
- 2009/2010: 30.01.2010 (
Mińsk
) Drużyna Jágra - Drużyna Jaszyna 11:8 (spotkanie inauguracyjne w nowootwartej hali
Mińsk Arena
)[17][18]
- 2010/2011: 5/6.02.2011 (
Sankt Petersburg
) [19]
Trofea i nagrody
Poza trofeum
Pucharu Gagarina
dla zwycięskiej drużyny, liga KHL przyznaje w każdym sezonie szereg nagród, zarówno zespołowych jak i indywidualnych[20].
Trofea drużynowe
Nagrody indywidualne
- Nagroda dla najlepiej punktującego zawodnika
- Nagroda dla najlepiej punktującego obrońcy
- Najskuteczniejszy Zawodnik Sezonu (dla zawodnika, który strzelił najwięcej bramek)
-
MVP
Sezonu (dla zawodnika legitumującego się najlepszym współczynnikiem w klasyfikacji "+,-")
- Najlepszy Trener Sezonu
- Nagroda Walentina Sycza[21] (przyznawana prezesowi, który w sezonie kierował najlepiej klubem)
- Nagroda Andrieja Starowojtowa (dla najlepszego sędziego sezonu)
- Nagroda Sekundy (dla strzelca najszybszego i najpóźniejszejszego gola w meczu)
- W Służbie Hokejowi (dla największego weterana hokejowego za jego cenny wkład w sukces drużyny)
- Człowiek Z Żelaza (dla zawodnika, który rozegrał najwięcej meczów mistrzowskich w ostatnich trzech latach)
- Dżentelmen Na Lodzie (dla jednego obrońcy i jednego napastnika; honorująca graczy, którzy łączą sportową doskonałość z nieskazitelnym zachowaniem)
- Nagroda Dla Najlepszego Pierwszoroczniaka Sezonu im.
Aleksieja Czeriepanowa
- Najlepsza Trójka (dla najskuteczniejszego tercetu w sezonie regularnym, decydująca jest liczba goli uzyskanych przez drupynę podczas ich przebywania razem na lodzie)
- Najlepszy Bramkarz Sezonu (w wyniku głosowania trenerów)
- Złoty Kij (w wyniku głosowania na Najbardziej Wartościowego Gracza)
- Mistrz Play-Off (w wyniku głosowania na Najbardziej Wartościowego Gracza fazy pucharowej)
- Złoty Kask (przyznawany sześciu zawodnikom wybranym do składu All-Star sezonu, bramkarz, dwóch obrońców i trzech napastników)
Inne postanowienia
Reguły ubioru
- Według wzoru zaczerpniętego z ligi
NHL
oraz w przeciwieństwie do zasad obowiązujących w
Superlidze
drużyna gospodarzy występuje w ciemnych koszulkach, zaś zespół gości w białych bądź jasnych.
- Także sztab trenerski musi ubierać się podczas meczów zgodnie z regulacjami ligowymi a mianowicie nosić garnitur.
Zdrowie i bezpieczeństwo
W trosce o zdrowie i bezpieczeństwo zawodników od sezonu 2010/11 powołano do życia portal medyczny, został wprowadzony elektroniczny paszport medyczny dla hokeistów i opracowano nowe standardy bezpieczeństwa dla płyt lodowisk.[22]
Przypisy
Linki zewnętrzne
Zobacz też