Andrzej Chronowski (ur.
9 kwietnia
1961
w
Grybowie
) –
polski
polityk
, działacz
związkowy
, senator
III
,
IV
i
V kadencji
.
Życiorys
Uczęszczał do Szkoły Podstawowej w
Krużlowej
, a następnie Liceum Ogólnokształcącego im. Artura Grottgera w Grybowie. W 1985 ukończył studia na Wydziale Odlewnictwa
Akademii Górniczo-Hutniczej
w
Krakowie
oraz studium pedagogiczne na tej uczelni. W czasie studiów w latach 1980–1981 brał udział w organizacji strajków studenckich.
Po ukończeniu studiów pracował jako technolog w zakładach PEMOD w
Myślenicach
(1985–1987). Od 1987 był zatrudniony w
Zakładach Naprawczych Taboru Kolejowego "Nowy Sącz"
, najpierw w dziale postępu technicznego, a następnie w kuźni jako mistrz produkcji. W latach 1991–1993 pełnił w tym zakładzie funkcję przewodniczącego rady pracowniczej
NSZZ "Solidarność"
.
Ukończył kurs dla członków rad nadzorczych spółek
Skarbu Państwa
. Jest niezależnym
biegłym rewidentem
księgowym.
W 1993 po raz pierwszy został wybrany do
Senatu
III kadencji z listy NSZZ "Solidarność" w
województwie nowosądeckim
. Był członkiem prezydium Klubu Senackiego NSZZ "Solidarność", członkiem
Komisji Praw Człowieka i Praworządności
,
Komisji Inicjatyw i Prac Ustawodawczych
oraz
Komisji Gospodarki Narodowej
.
Ponownie uzyskał mandat senatora w 1997 jako kandydat
Akcji Wyborczej Solidarność
. W latach 1997–2000 pełnił funkcję Wicemarszałka Senatu. W 2001 przewodniczył Klubowi Senackiemu AWS. Od 2000 do 2001 zajmował stanowisko
ministra skarbu państwa
w
rządzie Jerzego Buzka
. Był członkiem
Ruchu Społecznego AWS
i przewodniczącym regionu małopolskiego tej partii.
W 2001 po raz trzeci został wybrany do Senatu z
okręgu nowosądeckiego
jako kandydat
Bloku Senat 2001
. Zasiadał w
Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich
,
Komisji Skarbu Państwa i Infrastruktury
,
Komisji Spraw Unii Europejskiej
, był zastępcą przewodniczącego
Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych
. Od maja do lipca 2004 był posłem do
Parlamentu Europejskiego
. W
wyborach w 2005
nie został ponownie wybrany do Senatu, startując z ramienia komitetu Blok Senat 2005.
Po porażce w wyborach otworzył w Nowym Sączu kantor wymiany walut. W styczniu 2009 prokurator przedstawił mu zarzut narażenia
Skarbu Państwa
na szkodę majątkową w wielkich rozmiarach[1].
Żonaty, dwoje dzieci.
Przypisy