Muchomor czerwony
Muchomor czerwonyMuchomor czerwony (Amanita muscaria (L.) Lam.) –
gatunek
grzybów
należący do
rodziny
muchomorowatych
(Amanitaceae). Występuje w trzech odmianach: - Amanita muscaria var. aureola Kalchbr.
- Amanita muscaria var. formosa (Pers.) Bertill.
- Amanita muscaria var. muscaria (L.) Lam.
Charakterystyka-
Kapelusz
- Czerwony (może być też jaśniejszy, pomarańczowożółty)[2], pokryty białawymi plamkami, o średnicy do 20 cm.
-
Blaszki
- Białe lub bladożółtawe, gęsto ustawione, nie przyrośnięte przy trzonie.
-
Trzon
- Biały lub żółty, o wysokości do 20 cm z pierścieniem. Nasada trzonu bulwiasta, otoczona wałeczkowatym zgrubieniem i bez wyraźnej pochwy.
-
Miąższ
- Biały, kruchy, nie zmienia koloru po uszkodzeniu, bez zapachu i o łagodnym smaku.
-
Wysyp zarodników
- Biały.
Zarodniki
gładkie, elipsowate, o rozmiarach 9-11 x 6-9 μm.
-
Biotop
, Wymagania
- Rośnie często w młodych zagajnikach brzozowych, lub sosnowo-brzozowych, ale także w innych lasach liściastych, iglastych i mieszanych. Występuje od lipca do listopada.
Znaczenie
Grzyb trujący
[2]. Ze względu na charakterystyczny wygląd, do przypadkowych zatruć dochodzi rzadko, najczęściej u dzieci. Bywają zatrucia samobójcze i u osób spożywających ten gatunek grzyba w celach odurzających. Bywa mylony z jadalnym
muchomorem czerwieniejącym
. Trujące
alkaloidy
o działaniu
parasympatykomimetycznym
zawarte w muchomorze czerwonym to
muskaryna
oraz pochodne 3-hydroksyizoksazolu,
kwas ibotenowy
i
muscymol
(panteryna). Wieland i Motzel w 1953 zidentyfikowali
bufoteninę
jako substancję halucynogenną, żadne późniejsze badania jednak nie potwierdziły jej obecności w muchomorach; współcześnie uważa się, że jej nie zawierają (za
Erowidem
). Zawartość muskaryny jest stosunkowo nieduża (0,009%), przy zawartości kwasu ibotenowego 0,03-0,3%[]. Kwas ibotenowy jest nietrwały i przechodzi w mniej szkodliwy
muscymol
. Dlatego właśnie świeże osobniki są znacznie bardziej trujące niż suche. Ze względu na przeciwstawne działanie składników toksycznych objawy zatrucia są mniej wyrażone. Są to: uczucie osłabienia i dezorientacji, szum w uszach. Halucynacje, głównie wzrokowe, typowe dla większości środków halucynogennych pojawiają się po 0,5-1,5 godziny od spożycia, lecz pierwsze objawy pod postacią zaburzeń żołądkowo-jelitowych (wymioty, biegunka, bóle brzucha) mogą wystąpić już po 15 minutach. Przy cięższych zatruciach objawami są: pobudzenie psychoruchowe, narastające aż do szału, wzrost napięcia mięśniowego, drgawki, zaczerwienienie skóry, wzrost temperatury nawet do 40 °C. W skrajnie ciężkich zatruciach może dojść do
śpiączki
. W przebiegu śpiączki może dojść do zgonu, na tle niewydolności krążeniowo-oddechowej. Śmiertelność w zatruciach muchomorem czerwonym wynosi 2-5%[]. Leczenie przeprowadza się w warunkach szpitalnych, polega ono na wykonaniu
płukania żołądka
oraz leczeniu objawowym. Nie ma specyficznej odtrutki, a stosowanie
atropiny
nie jest wskazane. W krajach
europejskich
używano go w przeszłości jako
trucizny
na
muchę domową
(inne
muchówki
są niewrażliwe)[]. W jednej pracy postawiono hipotezę, że używali go przed walką
berserkowie
, jednak nikt tego nie potwierdził[].
Olga Tokarczuk
poświęciła muchomorowi sporo uwagi w swojej książce "Dom dzienny, dom nocny" (1998), gdzie przywołuje jego halucynogenne właściwości. Znaczenie kulturowe- Plemiona syberyjskie spożywały muchomora czerwonego do wprowadzania się w stan religijnego odurzenia [3].
- Stawiano również hipotezy, że był on składnikiem napojów :
Przypisy Bibliografia- Bogdanik, Toksykologia kliniczna, PZWL, 1988
Linki zewnętrznePrzypisy
Inne hasła zawierające informacje o "Muchomor czerwony":
Czerwony Krzyż
...
Oddychanie komórkowe
...
Grzyby
...
Kwas fosforowy
...
Mioglobina
...
Janusz Józefowicz
...
Zawał mięśnia sercowego
...
Ciałko nerkowe
...
Lisia Góra (Karkonosze)
...
Śląskie Kamienie
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Muchomor czerwony":
19 Sygnały na drodze. Hierarchia sygnałów i znaków (plansza 13)
...
19 Sygnały na drodze. Hierarchia sygnałów i znaków (plansza 15)
...
19 Sygnały na drodze. Hierarchia sygnałów i znaków (plansza 11)
...
|