Koń wielkopolski – jest koniem użytkowanym w sporcie i rekreacji jeździeckiej.
Rasa
ta powstała na skutek uszlachetniania miejscowego pogłowia
końmi wschodniopruskimi
i
trakeńskimi
oraz w mniejszym stopniu innymi rasami półkrwi pochodzenia zachodniego. Głównym ośrodkiem hodowli konia wielkopolskiego była stadnina (zlikwidowana) i założone w 1829 roku
Stado Ogierów
w
Sierakowie
. Znaczny udział w tworzeniu tej rasy miały konie pełnej krwi.
Rasa wielkopolska została ustanowiona w roku 1965. W rasie tej występują dwie odmiany:
- poznańska
- mazurska
Symbol rasy: wlkp
Wśród koni tej rasy dominuje
umaszczenie
kasztanowate (40%) oraz gniade (35%), spotyka się także siwe (12%) oraz kare (10%).
Wymiary koni rasy wielkopolskiej:
Wysokość w kłębie: 150-180 cm
Obwód klatki piersiowej: 170-210 cm
Główne ośrodki hodowlane w Polsce:
Stadnina koni
w
Racocie
,
Książu
,
Gnieźnie
,
Starogardzie Gdańskim
,
Partynicach
,
Strzelcach Opolskich
- stadnina zlikwidowana.
Linki zewnętrzne