Pałac Cecilienhof, widok na dziedziniec wewnętrzny
Cecylia Mecklenburg-Schwerin
Konferencja poczdamska (1945), Churchil, Truman i Stalin
Pałac Cecilienhof (
niem.
Schloss Cecilienhof) –
pałac
w północnej części Nowego Ogrodu w
Poczdamie
.
Ostatni pałac wzniesiony przez
Hohenzollernów
. Zbudowany przez Paula Schultze-Naumburga dla następcy tronu
Wilhelma Hohenzollerna
i jego małżonki
Cecylii
, księżniczki
Meklemburgii
i
Schwerina
. Wzorowany na
angielskich
dworach
gotyckich
z czasów
Tudorów
.
W dniach od 17 lipca do 2 sierpnia 1945 w Cecilienhof obradowali uczestnicy
konferencji poczdamskiej
.
Cecilienhof należy do grupy
pałaców i zespołów parkowych w Poczdamie i Berlinie
wpisanych w 1990 na
listę światowego dziedzictwa UNESCO
.
Historia
Rezydencja
W 1912 cesarz Wilhelm II zlecił przygotowanie środków pieniężnych na budowę nowej rezydencji w Nowym Ogrodzie w północnej części Poczdamu, pomiędzy jeziorem Świętym (niem. Heiliger See) a
jeziorem Jungfern
(niem. Jungfernsee). Umowę budowy pałacu na kwotę 1 498 000
marek
zawarto z biurem projektowym Paula Schultze-Naumburga Saalecker Werkstätten GmbH. Schultze-Naumburg sporządził projekt w stylu
gotyckiego
dworu
angielskiego
, według życzenia księcia. Pałac miał zostać ukończony przed 1 października 1915. W maju 1913 książę Wilhelm położył
kamień węgielny
pod budowę nowej rezydencji.
Pałac został ukończony z opóźnieniem wskutek przerwy w pracach budowlanych spowodowanej wybuchem
I wojny światowej
. Cecylia wprowadziła się do rezydencji w sierpniu 1917, a we wrześniu urodziła szóste dziecko – księżniczkę Cecylię. Prace nad pałacem ukończono ostatecznie 1 października 1917.
W 1918 cesarz
abdykował
; w 1926 pałac został zwrócony Wilhelmowi i Cecylii, którzy mieszkali w rezydencji aż do wywłaszczenia w 1945.
Konferencja poczdamska
W dniach od 17 lipca do 2 sierpnia 1945 w Cecilienhof obradowali uczestnicy
konferencji poczdamskiej
:
Winston Churchill
(
Wielka Brytania
),
Harry Truman
(
USA
) i
Józef Stalin
(
ZSRR
). Obrady odbywały się w Wielkiej Sali. Uczestnicy zasiadali przy okrągłym stole o
średnicy
3,05 metra, który został wyprodukowany przez
moskiewską
firmę Lux. Podczas konferencji prezydent USA Harry Truman wydał
telefonicznie
rozkaz zrzucenia
bomby atomowej
Little Boy
na
Hiroszimę
.
Pałac po II wojnie światowej
Po zakończeniu konferencji poczdamskiej pałac wraz z otaczającym go parkiem został udostępniony zwiedzającym. Później rezydencja stała się centrum szkoleniowym Demokratycznego Zrzeszenia Kobiet (niem. Demokratischer Frauenverband) (DFD).
W 1960 w skrzydle zachodnim otwarto
hotel
dla gości dewizowych, który funkcjonuje jako luksusowy hotel do dnia dzisiejszego. W pozostałej części pałacu urządzono muzeum.
W pałacu sporadycznie organizowane są oficjalne uroczystości rządu
Brandenburgii
. W listopadzie 2004 w pałacu gościła królowa Wielkiej Brytanii
Elżbieta II
. 30 maja 2007 w Cecilienhof obyło się posiedzenie ministrów spraw zagranicznych
krajów G8
.
Architektura
Architektura zewnętrzna
Poszczególne elementy budowli koncentrują się wokół pięciu
dziedzińców
wewnętrznych: centralnego
cour d'honneur
(pol. dziedzińca honorowego), mniejszego Gartenhof oraz trzech dziedzińców gospodarczych. Cour d'honneur pokrywa równo przycięty
trawnik
z kwietnikiem w kształcie
czerwonej gwiazdy
, założonym przez
żołnierzy sowieckich
w 1945.
Fasady
pałacu zdobi
mur pruski
z ciemnego
dębu
. Na szczególną uwagę zasługuje 55
kominów
w stylu Tudorów.
Architektura wewnętrzna
Pałac ma 176 pokoi. Oryginalne wyposażenie zostało usunięte z pałacu w związku z przygotowaniami do konferencji poczdamskiej i zdeponowane w pomieszczeniach Alte Meierei nad brzegiem jeziora Jungfern. Budynek Alte Meierei wraz z cennym depozytem został zniszczony przez
pożar
25 lipca 1945. Przed konferencją, brakujące elementy wyposażenia sprowadzono z okolicznych dworów i pałaców. Narożny pokój Stalina otrzymał skórzaną sofę oraz masywne biurko. Do kwatery Trumana wystawiono
klasycystyczne
meble pochodzące z Marmurowego Pałacu,
neogotyckie
wyposażenie pokoju Churchilla przywieziono z
zamku Babelsberg
.
Większość prywatnych pokoi pary książęcej zaprojektował Paul Ludwig Troost, znany z projektów wnętrz luksusowych statków parowych. Na życzenie księżniczki Cecylii jeden z pokoi urządzono w stylu
kajuty
–
maszt
podtrzymuje lekko wygięty sufit a trzy małe okna, otwierane przy pomocy korbek, pochodzą najprawdopodobniej z prawdziwego statku. Do tej pory zachowało się jego oryginalne wyposażenie – było przytwierdzone do ścian, co uniemożliwiło przeniesienie go do składu w Alte Meierei. Wedle
legendy
, w piwnicy pod pokojem miał znajdować się
silnik
symulujący odgłosy
maszynowni
na statku, a specjalny mechanizm miał wprawiać pokój w lekkie kołysanie.
Centralny punkt pałacu stanowi Wielka Sala (niem. Große Halle) (26 m dług.; 12 m wys.) w stylu gotyku angielskiego. Jej ściany pokrywa
boazeria
, a sufit wspierany jest przez masywną konstrukcję z drewnianych bali. Schody z ciemnego drewna dębowego w stylu
baroku
gdańskiego
były podarunkiem miasta Gdańska.
| Pałac Cecilienhof, charakterystyczny mur pruski | | Pałac Cecilienhof, jeden z mniejszych dziedzińców |
Literatura
- Stiftung Preußische Schlösser und Gärten Berlin-Brandenburg (wyd.): Schloss Cecilienhof und die Konferenz von Potsdam 1945. Poczdam: 1999. (
niem.
)
- Gert Streidt, Klaus Frahm: Potsdam. Die Schlösser und Gärten der Hohenzollern. Kolonia: Könemann, 1996. . (
niem.
)