Gwajakowiec (Guaiacum
L.
) –
rodzaj
roślin z rodziny
parolistowatych
(Zygophyllaceae). Należące do niego gatunki pochodzą z
Ameryki Środkowej
.
Systematyka
-
Synonimy
[2]
Guajacum L., orth. var.
- Pozycja systematyczna wg
APweb
(2001...)
Rodzaj należący do podrodziny Larreoideae, rodziny
parolistowatych
(Zygophyllaceae R.Br.), rzędu
parolistowców
i
kladu różowych
w obrębie
okrytonasiennych
[1].
parolistowate |
|
| Morkillioideae |
|
| Tribuloideae |
|
|
|
|
| Seetzenioideae |
|
|
| Larreoideae |
|
| Zygophylloideae |
|
|
|
|
|
|
|
- Pozycja w
systemie Reveala
(1993-1999)
Gromada
okrytonasienne
(Magnoliophyta Cronquist), podgromada Magnoliophytina Frohne & U. Jensen ex Reveal, klasa
Rosopsida
Batsch, podklasa
różowe
Takht., nadrząd Geranianae Thorne ex Reveal, rząd lnowce (Linales Baskerville), rodzina parolistowate (Zygophyllaceae)[3].
- Gatunki
- Guaiacum angustifolium
- Guaiacum coulteri A.Gray
- Gaiacum unijungum
- Guaiacum officinale L. –
gwajakowiec lekarski
- Guaiacum sanctum L.
- Guaiacum angustifolium Engelm.
Zastosowanie
W medycynie gwajakowiec znajduje wszechstronne zastosowanie, dlatego też zwany jest już od czasów starożytnych lignum vitae, czyli drzewem życia. Np.
gumę
z drewna gwajakowca używano w leczeniu
syfilisu
.
Żywica
ma również działanie przeciwartretyczne i przeciwkaszlowe. W Polsce wszystkim dobrze znany jest specyficzny smak syropu
Guajazyl
. Podobny ma wino
Campari
.
Drewno
gwajakowca jest jednym z najtwardszych i najbardziej odpornych gatunków. Jego gęstość to 1,28 do 1,37 g/cm³ – tonie w wodzie. Używa się go do specjalnych celów, np. do wytwarzania ciężkich kul, a także baili – elementów
bramki
do gry w
krykieta
. Z powodu swoich własności drewno gwajakowe jest również używane jako materiał łożyskowy w połączeniach mechanicznych (np. mechanicznych maszynach do szycia) lub okrętowych łożyskach wału napędowego śruby (np. na okrętach podwodnych klasy 207 - Kobben)[].
Przypisy