Wierzba szara
Wierzba szaraWierzba szara, łoza (Salix cinerea) –
gatunek
rośliny wieloletniej
należący do rodziny
wierzbowatych
. Rodzime obszary jej występowania to Azja i Europa, rozprzestrzeniła się również w Australii i Nowej Zelandii[2]. W wielu krajach jest uprawiana. W
Polsce
gatunek pospolity w stanie naturalnym na całym niżu. Morfologia- Pokrój
- Szeroko rozrastający się
krzew
wysokości do 6 m. Z reguły tworzy regularne, duże i gęste kępy.
-
Pędy
- Roczne
gałązki
brunatne, grube i silnie omszone. Starsze gałęzie pokryte charakterystycznymi płaskimi wklęsłościami. Po zdarciu nad nimi
kory
zaobserwować można w
drewnie
wypukłe listewki.
Pączki
owłosione, okrągłe, grube i silnie wypukłe.
-
Liście
- Odwrotnie jajowate, lub eliptyczne, zaostrzone, o brzegach płytko piłkowanych, czasami całobrzegie. Wyrastają na ogonkach o długości do 1,5 cm, mają długość 5-10 cm, szerokość do 4,5 cm i duże, nerkowate
przylistki
długo utrzymujące się na roślinie. Blaszka lekko pomarszczona, spodem jasnozielona, górą matowa, brudnozielona. Na spodzie liści wyraźnie wystająca sieć nerwów 3 i 4 rzędu. Młode liście silnie owłosione, później łysieją. Nie czernieją podczas suszenia.
-
Kwiaty
-
Roślina dwupienna
. Kwiaty zebrane w
kotki
o dwubarwnych
przysadkach
; górą czarniawych, dołem jasnych.
Kotki żeńskie
mają 3-9 łusek u nasady. Ich owłosione
słupki
o wydłużonych, rozchylonych i skośnie wzniesionych do góry znamionach osadzone są na trzonku (krótszym od
zalążni
), szyjki słupka brak.
Kotki męskie
również mają dwubarwne przysadki o łopatkowatym kształcie i owłosione długimi włosami. Ich kwiaty z jednym wydłużonym i zgiętym na szczycie
miodnikiem
mają
pręciki
u nasady owłosione, o wolnych nitkach i
pylnikach
początkowo czerwonych, w czasie dojrzewania żółtych, a po przekwitnięciu brunatnych.
-
Owoc
-
Torebka
o klapach spiralnie odwiniętych na zewnątrz.
Biologia i ekologiaZarasta wilgotne, nieużytkowane
łąki
,
torfowiska
, brzegi wód. W górach występuje po
regiel dolny
.
Fanerofit
. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych
gatunek charakterystyczny
dla
Cl/O/All.
Alnetea glutinosae i
Ass.
Salicetum pentandro-cinereae[3]. Kwitnie od marca do kwietnia, zwykle przed rozwojem liści, jest rośliną
owadopylną
i
miododajną
. Nasiona rozsiewane przez
wiatr
. ZmiennośćCzasami można spotkać różniące się od typowej formy
mieszańce
z gatunkami:
w. borokolistna
, w. czerniejąca, w. długokończysta,
w. iwa
,
w. lapońska
,
w. pięciopręcikowa
,
w. płożąca
,
w. purpurowa
,
w. rokita
, w. śniada,
w. siwa
,
w. trójpręcikowa
,
w. uszata
,
w. wawrzynkowa
[4]. Zastosowanie- Czasami uprawiana jako
roślina ozdobna
w naturalnej formie krzewiastej lub piennej (szczepiona na pniu innego gatunku wierzby). Szczególnie nadaje się do obsadzania brzegów
oczek wodnych
. Forma pienna może również stanowić dekorację
trawnika
.
- Sposób uprawy: Nie ma specjalnych wymagań co do gleby, potrzebuje natomiast stale wilgotnego podłoża. Preferuje stanowiska słoneczne. Aby powstała ładna i gęsta korona, należy ją systematycznie przycinać.
Wierzba szara w kulturzeWierzba szara (łoza) została wspomniana m.in. w
II części "Dziadów" Adama Mickiewicza
- KRUK:
- Ale pan gniewny zawoła:
- "Potrzeba dać przykład grozy".
- Zbiegł się lud z całego sioła,
- Przywiązano mnie do sochy,
- Zbito dziesięć pęków łozy.
- Każdą kość, jak z kłosa żyto,
- Jak od suchych strąków grochy,
- Od skóry mojej odbito!
Przypisy Bibliografia- W. Kulesza: Klucz do oznaczania drzew i krzewów. Warszawa: PWRiL, 1955.
- Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. .
- Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
Inne hasła zawierające informacje o "Wierzba szara":
Rdzeń przedłużony
...
Wierzba śląska
...
Wielki Staw (jezioro w Karkonoszach)
...
Bełdany
...
Mazurski Park Krajobrazowy
...
Bóbr europejski
...
Polska Czerwona Księga Roślin
...
964
...
Długosz królewski
...
963
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Wierzba szara":
Świat roślinny i zwierzęcy w Polsce (plansza 13)
...
Układ nerwowy (plansza 10)
...
031b. Ekosystemy i ich rozwój (plansza 13)
...
|