Dzięki nieprzerwanej pracy cząsteczek transportu aktywnego, możliwe jest utrzymanie znacznej różnicy stężeń jonów K+(kationpotasu) i Na+(kation sodu) pomiędzy wewnętrzną i zewnętrzną powierzchnią błony komórkowej. Stan ten nazywany jest polaryzacją i ma podstawowe znaczenie w przewodnictwie nerwowym i nie tylko. Pod wpływem elastyczności i płynności komórki, błona komórkowa ulega odkształceniom, co sprawia, że komórki mogą zmieniać kształt, a także przeprowadzać egzocytozę lub endocytozę. Błona komórkowa powstaje przez rozbudowę błon już istniejących, a nigdy od nowa. Właściwości i budowę podobną do błony komórkowej posiadają wszystkie błony śródplazmatyczne.