1) Uformowała się w latach 1895-1897. Początkowo była jeszcze teorią wyłącznie lekarską, nie zaś ogólną psychologiczną, o zjawiskach nieświadomych traktowała tylko w związku z patologicznymi.
2) W ciągu lat kilkunastu aż do 1915 r. Freud rozwijał swoją teorię. Doszedł do przekonania, że procesy nieświadome występują także w psychice normalnej, że są powszechnym i istotnym składnikiem wszelkiej psychiki, zarówno zdrowej jak chorej. Ich głównego źródła dopatrzył się w przeżyciach płciowych: są one ze wszystkich przeżyć najpierwotniejsze i najważniejsze, stanowią o charakterze i losach człowieka.
3) Po 1915 r. rozszerzył swoją doktrynę, dając jej podłoże metafizyczne, a nowe zagadnienia metafizyczne zaczęły w jego teorii brać górę nad terapeutycznymi i psychologicznymi.
