Kierkegaard miał krótkie, ale intensywne okresy, w których oddawał się pracy pisarskiej: jeden trwał od 1843 do 1846 roku, drugi od 1849 do śmierci.
W pierwszym okresie ogłosił Albo—albo, Lęk i drżenie, Pojęcie lęku, Stadia na drodze życia.
W roku 1848 dokonał się w nim przełom: „Bóg uzyskał dla mnie znaczenie, jakiegom nie przypuszczał". Myślał wtedy, żeby zostać duchownym, wrócił jednak do pracy pisarskiej. Ale wszedł w drugi jej okres, który miał już charakter ściśle religijny.
Do ważnych dla filozofii prac, należy jego dziennik, który prowadził od 1833 do 1855 roku.
