Po okresie panowania regentów, rządy objęła córka Gustawa II w 1644 r. – Krystyna, która dzięki wsparciu kanclerza Alexa Oxenstierna wygrała wojnę z Danią. Osiągnęła również polityczne korzyści w pokoju westfalskim w 1648 r. Jednak oficjalna koronacja odbyła się dopiero w 1650 r. Jej rządy były energiczne, a największą uwagę poświęcała rozwojowi kultury. Z biegiem czasu kierowała się w stronę katolicyzmu, co było krytykowane przez opozycję protestancką. Gdy nad państwem zawisła groźba wybuchu wojny domowej podała się do abdykacji. Wówczas w 1654 r. koronę przejął Karol X Gustaw.
