Architektura stanowiła dla Rzymian pokaz potęgi ich państwa. Charakterystycznym elementem ich architektury są łuki oraz technika budowany kopuł, która pozwoliła na ich budowę bez używania podpór wewnątrz budynku, dzięki czemu powstawały duże przestrzenie we wnętrzu budowli. Wznoszenie dużych budowli było możliwe dzięki tłuczniu (kruszywo otrzymywane przez tłuczenie lub kruszenie kamieni albo gruzu ceglanego), wody, ziemi wulkanicznej, wyrabianiu wapna, wypalaniu cementu i cegły. Przykładem dużej budowli posiadającej kopułę jest rzymski Panteon (miejsce poświęcone wszystkim bogom).