Bolesław Śmiały
Konflikt między
Bolesławem Śmiałym a
biskupem Stanisławem opisał
Wincenty (zwany Kadłubkiem) w
kronice napisanej na początku
XIII w., który
miał nieco inne zdanie niż Gall Anonim. Według niego, podczas wyprawy na
Ruś część
wojska opuściła
króla i powróciła do kraju w obawie o los swoich rodzin, co
Bolesław uznał jako zdradę i postanowił ich ukarać. Wincenty napisał, że gdy
biskup nie mógł nakłonić króla do zmiany decyzji, wyciągnął ku niemu miecz klątwy.
Zdaniem kronikarza król osobiście zabił biskupa na schodach ołtarza. Wincenty był związany z
możnowładcami, więc nie zajmował neutralnego stanowiska i wypędzenie Bolesława uznał za sprawiedliwą decyzję, a jego samego przedstawił jako bezbożnika i
tyrana. Kronikarz przedstawił biskupa jako
męczennika, który stanął po stronie niewinnych ofiar.
W XII w. uznano Stanisława za świętego i został on patronem kraju.
