Lekcja: "037 Społeczeństwo i gospodarka w Polsce dzielnicowej"
Początki rozbicia dzielnicowego
Wzrost zagrożenia wewnętrznego
W 1226 r. książę Konrad Mazowiecki założył na ziemi chełmińskiejniemieckizakon rycerski (nazywany w Polscezakonem krzyżackim), który w niecałe sześćdziesiąt lat podbił obszar między dolnym Niemnem a dolną Wisłą. Plemiona pruskie były niszczone lub godziły się uznać władzę Krzyżaków, po czym ulegały stopniowej germanizacji. Na nowo zdobytych terenach zakon tworzył dobrze zorganizowane państwo, które podzielił na okręgi wojskowo-administracyjne (zwane komturami), którymi zarządzali komturowie. Wielka kapituła wybierała mistrza, który zajmował dożywotnio najwyższe stanowisko zakonu. Od 1306 r. siedzibą mistrza był Malbork (uważa się go za jedną z najpotężniejszych twierdz w Europie), lecz każda komturia miała przynajmniej jeden zamek warowny.