Lekcja: "Sekretny obrzęd, ludowa moralność i przestrogi gości z zaświatów - czyli tematyka ˝Dziadów cz. II˝ A. Mickiewicza"
Pojawienie się ducha Zosi – duchy pośrednie
Po odejściu Upiora, Guślarz zapala garść święconego ziela, by przywołać: pośrednie duchy (…) Żyłyście z ludźmi pospołu / Lecz, od ludzkiej wolne skazy / Żyłyście nie nam, nie światu / jako te cząbry i ślazy." Na wezwanie przybywa duch młodej, pięknej dziewczyny, ubranej w białą szatę i wieniec na głowie.
Zosia była pasterką, wiodła spokojne, sielskie życie. Podobnie jak dwójka dziecięcych duchów, nie doświadczyła bólu ani troski. Pomimo tego dziewczyna zgrzeszyła nieczułością i obojętnością wobec kochających ją zalotników.
Żyła marzeniami, nie potrzebowała do szczęścia drugiego człowieka, nie potrafiła też nikomu ofiarować swoich uczuć. Dlatego też cierpi po śmierci.
