Królowie Sparty (było ich dwóch) stali na czele armii i państwa, jednak rzeczywistą władzę nad Spartą sprawowali członkowie rady starszych i pięciu urzędników. Poza tym istniało także zgromadzenie ludowe, lecz nie posiadało znaczącej roli, a dodatkowo członkowie rady oraz królowie mogli odwoływać uchwalone przez nie uchwały, jeśli uznali je za szkodliwe dla interesów Sparty. Podczas głosowania obywatele okrzykami wyrażali swoją opinię na przedstawiane propozycje, zaś zdyscyplinowani Spartiaci najczęściej głosowali zgodnie z wolą przywódców.
