Faza I to naturalny system demograficzny, który charakteryzuje się właściwie maksymalnym współczynnikiem urodzeń. Kobiety rodzą od momentu pokwitania aż do przekwitania, współczynnik zgonów, których główną przyczyną jest brak higieny, dotyczy głównie niemowląt (największa śmiertelność występuje wśród dzieci do pierwszego roku życia) i ich matek. W tym okresie życia mają miejsca liczne zakażenia związane z porodem i połogiem, co powoduje niewielki przyrost naturalny, a w latach głodu lub wojen staje się ujemny. Faza ta jest charakterystyczna dla populacji zamieszkujących trudno dostępne obszary, czyli żyjące w odosobnieniu (np. na wyspie Borneo).