Lekcja: "Uwarunkowania i charakterystyczne cechy klimatu w Polsce"
Usłonecznienie
Usłonecznienie to ilość czasu, w którym bezpośrednie promienie słoneczne docierają do powierzchni ziemi - największe usłonecznienie - czerwiec, a najmniejsze - grudzień.
Przeciętna ilość godzin usłonecznienia w Polsce wynosi dziennie 5-6, a w procentach usłonecznienia możliwego 40-50%. Średnia roczna ilość godzin ze słońcem waha się od 1400 do 1900. W przebiegu rocznym występują znaczne różnice: latem usłonecznienie wynosi 50-60%, zimą – 20-30%. Najwięcej godzin usłonecznienia latem przypada na wybrzeżu (około 10), co wiąże się z dłuższym o godzinę dniem niż w południowej Polsce, natomiast najmniej słońca jest w górach. Zimą sytuacja wygląda odwrotnie: najwięcej słońca mają góry,
średnie roczne temperatury - od 6 do 8,5°C poza górami.
najcieplejsze obszary to: Nizina Śląska, zachodnia część Kotliny Sandomierskiej i Nizina Południowowielkopolska, a najzimniejsze to wschodni kraniec kraju.
Temperatury w górach są zdecydowanie niższe, co ma związek ze spadkiem temperatury wraz z wysokością - średnia roczna temperatura na Śnieżce ok. 0,4°C, a w Tatrach poniżej 0°C
najcieplejszy miesiąc - lipiec (16 - 19°C), najzimniejszy - styczeń od -0°C na zachodzie do -5,5°C na wschodzie.
W zimie, gdy zaczynaj ą się wpływy kontynentalne, wschodnia część kraju jest znacznie zimniejsza niż zachodnia
