Substancje
Substancje są nierozciągłe i niematerialne.
Substancje są niepodzielne, bo to, co podzielne, może stanowić mnogość substancji, ale nie jedną substancję.
Ponieważ zaś rozciągłość jest podzielna, więc substancje są nierozciągłe.
Ponieważ materia jest rozciągła, więc substancje, jako nierozciągłe, są niematerialne.
Ciała, jako materialne, rozciągłe i podzielne, nie są więc substancjami, mogą być jedynie zjawiskami substancji.
Nierozciągłe, a za to obdarzone siłami substancje, niepodzielne i indywidualne, mają naturę podobną do dusz raczej niż do ciał.
Z samowiedzy, a nie z obserwacji materialnego świata, znamy indywidualne i samorzutnie działające jednostki. Jeśli nazwiemy „spirytualizmem" pogląd, że dusze są substancjami i że wszelkie substancje mają naturę bardziej podobną do dusz niż do ciał, to pogląd Leibniza był spirytualizmem /w filozofii (metafizyce) jeden z kierunków monizmu zakładający, że w świecie rzeczywistym istnieją tylko substancje duchowe (dusze)/.
|