Estry niższych kwasów alifatycznych to bezbarwne ciecze o bardzo przyjemnych, zazwyczaj owocowych zapachach i słabo rozpuszczalne w wodzie. W miarę wzrostu długości łańcucha zmienia się ich stan skupienia od cieczy, przez gęste oleiste płyny, do ciał stałych.
Estry wyższych kwasów są bezwonne i nierozpuszczalne w wodzie.
Temperatury topnienia i wrzenia estrów są niższe niż odpowiednich kwasów
karboksylowych. Przyczyną tej różnicy jest fakt, że cząsteczki estrów nie zawierają grupy –OH i nie mogą tworzyć wiązań wodorowych między sobą.
W wodzie rozpuszczają się jedynie estry o niskich masach molowych (dzięki
tworzeniu wiązań wodorowych między –COO– a cząsteczkami wody).
Są dobrymi rozpuszczalnikami dla związków organicznych.