Niemiecki fizyk, Georg Simon Ohm, badając zależność natężenia prądu przepływającego przez przewodnik od napięcia przyłożonego do jego końców stwierdził, że: Stosunek napięcia panującego na końcach przewodnika do natężenia prądu przepływającego przez ten przewodnik, jest wielkością stałą charakterystyczną dla danej substancji, z której ten przewodnik został wykonany.
Prawo Ohma jest spełnione dla metali pod warunkiem, że temperatura ich nie ulega zmianie.
Prawo Ohma
zapisane wzorem
R =
U
I
opór elektryczny =
napięcie elektryczne
natężenie elektryczne
Natężenie prądu płynącego przez metalowy przewodnik o stałej temperaturze jest wprost proporcjonalne do napięcia między końcami tego przewodnika.
I~U
Iloraz napięcia U przyłożonego między końcami przewodnika do natężenia prądu I, który płynie przez przewodnik po przyłożeniu napięcia jest dla danego przewodnika stały i nazywa się oporem elektrycznym przewodnika R.