Biorąc pod uwagę kierunek drgań cząsteczek (elementów ośrodka) w stosunku do kierunku rozchodzenia się fali dzielimy je na:
fale poprzeczne
fale podłużne
FALA POPRZECZNA
Przykładem może być fala rozchodząca się wzdłuż sznura.
Widzimy, że w początkowej chwili sznur jest równomiernie rozciągnięty w kierunku poziomym.
Następnie wprowadzamy lewą stronę sznura w drgania.
W konsekwencji początek raz znajduje się powyżej a po pewnym czasie, po przejściu przez położenie równowagi, poniżej tego położenia.
Kiedy początek sznura (lewa strona) wykonuje drgania w kierunku pionowym, prostopadle do niego w kierunku poziomym rozchodzi się zaburzenie.
Nie tylko pierwszy fragment sznura wykonuje drgania w kierunku pionowym. Każdy inny dowolnie wybrany element do którego dotarło zaburzenie, również też zaczyna drgać. Najniższa część rysunku pokazuje, na jaką odległość dodarła wędrująca wzdłuż sznura fala do momentu do kiedy były wykonywane drgania.
