Próżno uciec,próżno się przed miłością schronić, Bo jako lotny nie ma pieszego dogonić?
To kolejny krótki utwór, mający skondensowaną formę liryczną (epigramat – w antyku tak nazywano dwuwersowe wiersze), zbliżony wymową do aforyzmu. Zawiera refleksję na temat bezbronności człowieka wobec miłości.