Społeczeństwo Sparty było podzielone na trzy grupy. Najmniejsza grupą byli pełnoprawni spartiaci(tak się nazywali rodowici mieszkańcy). Spartiata, po otrzymaniu pełnych praw obywatelskich w wieku 30 lat, mógł wstąpić w związek małżeński, a jego niezawarcie groziło mu utratą nabytych praw, mógł on brać udział w Zgromadzeniu Ludowym. Prawo zabraniało spartiatom pracy zarobkowej, a podstawą utrzymania była uprawa roli. Każdy obywatel otrzymywał ziemię, którą mogły dziedziczyć również kobiety, pod warunkiem, że wniosły do małżeństwa posag w postaci działki ziemi.
