Roztwory koloidalene białek. Białka dosyć dobrze rozpuszczają się w wodzie tworząc tzw. roztwory koloidalne. Dzieje się tak dla tego, że cząsteczki białka są stosunkowo duże i potrafią oddziaływać z cząsteczkami wody tworząc wiązania wodorowe. W ten sposób tworzą się otoczki solwatacyjne czyli cząsteczki wody oplatają w całości cząsteczkę białka tworząc w ten sposób roztwór koloidalny.
Wysolenie białek – otoczkę solwatacyjną białka można zniszczyć dodając do roztworu mocnego elektrolitu, któego jony są silniej solwatowane przez cząsteczki wody. Następuje wówczas strącanie się białka zwane wysalaniem. Proces ten nie narusza struktury przestrzennej białka i dlatego jest w pełni odwracalny. Metodę tą stosuje się do wytrącania osadów białek z roztworów.
Denaturacja białek – Pod wpływem wielu czynników chemicznych takich jak sole metali ciężkich (Pb, Cd, Hg), mocnych kwasów, reaktywnych związków organicznych (np. aldechyd mrówkowy) oraz wysokiej temperatury. Białka strącają się z roztworów w sposób nie odwracalny. Zjawisko to nosi nazwę denaturacji białka. Jest to spowodowane nie odwracalnym rozerwaniem wiązań wodorowych i innych oddziaływań wiążących łańcuchy polipeptydowe.
