Zanim światło dojdzie do
detektora, którym w przypadku naszego narządu wzroku jest
siatkówka, musi przejść przez
źrenicę, która jest niczym innym jak naturalną przesłoną. Nasza źrenica płynnie zmieniając swój
rozmiar reguluje ilość światła docierającego do siatkówki. Gdy jest bardzo jasno, źrenica potrafi zmniejszyć
się do około jednego milimetra, po to aby nie dopuścić nadmiaru światła do siatkówki oka.
Podczas bardzo ciemnej nocy, źrenica rozszerza się, potrafi osiągnąć rozmiar nawet ponad 7 milimetrów (patrz zdjęcia).
Źrenice zwężają się również przy patrzeniu na przedmioty znajdujące się blisko, a rozszerzają pod wpływem
silnych emocji, strachu, bólu.
