Kultura wczesnego i pełnego średniowiecza. Czas kościołów i wielkich katedr
Pielgrzymi i zakony żebrzące
Spontaniczne ruchy sprawiły, że papież zapragnął mieć nad nimi kontrolę, dlatego też włączył je w ramy kościelnych struktur administracyjnych, tworząc w ten sposób
zgromadzenia humiliatów (pokornych) w 1201 r. oraz
pauperes catholici (ubodzy katolicy) w 1208 r. Lecz wkrótce
zakazano działalności zgromadzeń, ponieważ ich kaznodzieje nie dostosowywali się i nie wypełniali zaleceń
Kościoła, jednak zakaz ten tylko w małym stopniu ograniczał ich działalność, więc
uznano ich za heretyków. Niedługo po tych wydarzeniach
pojawili się nowi zwolennicy ruchu ubóstwa, jednak oni chcieli istnieć w ramach kościelnych struktur i pod władzą papieża.
