Europa Środkowowschodnia w XI-XIV w.
Wpływy Niemiec i Bizancjum wobec Węgier
Po objęciu władzy,
Salomon został usunięty przez Gejzę -syna Beli – który popierał roszczenia
papieża Grzegorza VII w sporze z
cesarzem. Gejza, poprzez poparcie papieża wszedł do obozu propapieskiego, a
uznanie się papieskim lennikiem miało ułatwić jego koronację. Otrzymał koronę, ale od cesarza
bizantyjskiego za zgodą papieża, który jej nie namaścił, lecz mimo to Gejza przyjął
koronę. Od tego momentu
wpływy na Węgrzech chcieli utrzymać cesarze Niemiec i Bizancjum, a dodatkowo papiestwo twierdziło, że państwo jest ich lennem. Było to powodem narodzenia się skomplikowanej sytuacji zewnętrznej
państwa, która trwała przez kolejne dziesięciolecia. W latach, gdy słabły wpływy
Niemiec, na
Węgrzech rządził zwolennik i współpracownik
Bizancjum, i na odwrót. Sytuacja ta trwała do połowy
XII w.
Grzegorz VII
