Cząsteczki amfipatyczne są poddane zatem dwóm sprzecznie działającym siłom:
hydrofilowa głowa (1) jest przyciągana przez wodę, natomiast
hydrofobowe ogony (2) stronią od wody i dążą do
agregacji z innymi cząsteczkami hydrofobowymi. Rozwiązanie tego konfliktu możliwe jest przez utworzenie
dwuwarstwy lipidowej, która jest formą uporządkowania satysfakcjonującą obie strony,
a zarazem najbardziej korzystną energetycznie.
Hydrofilowe głowy (1) są zwrócone ku wodzie po obu stronach dwuwarstwy; hydrofobowe ogony (2) są osłonięte przed wodą i leżą tuż przy sobie we wnętrzu dwuwarstwy.
