Lekcja: "Między sercem a rozumem - ˝Romantyczność˝ A. Mickiewicza"
Apel: "Miej serce i patrzaj w serce!"
Oto odpowiedź narratora na apel starca: "ufajcie memu oku i szkiełku, nic tu nie widzę dokoła". Starzec uosabia racjonalizm i logikę. Opiera się na wiedzy, która zakłada, że istnieje tylko to, co widzialne i namacalne. Nauka nie uwzględnia jednak potrzeb ludzkiej duszy. Z kolei niewykształcony lud, opierający się jedynie na własnej tradycji posiada jeszcze pierwotny instynkt intuicji. Nie musi "widzieć" aby uwierzyć w istnienie niematerialnego świata. Narrator zdecydowanie stoi po stronie "współodczuwania" i wiary w przenikanie się dwóch rzeczywistości. Co więcej, staje po stronie jednostki – cierpiącej i wyobcowanej dziewczyny, która widzi i czuje więcej niż inni (Karusia narzeka: "Źle mnie w złych ludzi tłumie"). Cuda są więc dostępne tylko dla tych, którzy posiadają otwarte serce a nie umysł.
Uwagi dla dociekliwych: polemika ze starcem odzwierciedla także spór pomiędzy twórcami doby oświecenia (czyli XVIII w.) a debiutującymi na pocz. XIX w., młodymi poetami rodzącej się nowej epoki literackiej – Następna plansza >>
