Liberałowie w swej doktrynie wyszli od określenia cech natury ludzkiej. Ich zdaniem, obdarzony rozumem człowiek jest zdolny do rozpoznawania własnego interesu i dlatego ma w pełni prawo decydować o sobie. Ta wiara w rozum i racjonalność postępowania jednostki prowadzi do wniosku, że żadna władza nie ma prawa wywierania nacisku na indywidualne decyzje i wybory.
Szczególne znaczenie przywiązują liberałowie do własności prywatnej, traktując ją jako najlepszą gwarancję wolności. Ich argumentacja jest następująca: tylko człowiek dysponujący własnością jest niezależny ekonomicznie, a w konsekwencji i politycznie. Człowiek bez własności może być manipulowany przez tych, od których jest uzależniony finansowo. Podstawą społeczeństwa obywatelskiego są więc ludzie samodzielni dzięki posiadanej własności.
Podstawowe prawa człowieka to prawo do życia, wolność osobista, sumienia i wyznania, zgromadzeń, słowa i druku. Prawa te mają charakter naturalny i ani państwo ani społeczeństwo, ani żadna inna jednostka nie może ich odebrać.