Lekcja: "Poetyckie apele przeciw nienawiści - Szymborska, Miłosz, Różewicz"
Wstęp
"Walkę stworzyła natura,
nienawiść jest wynalazkiem człowieka"
– Karel Capek
Nienawiść – uczucie, którego większość z nas pozornie się wstydzi ("nie wypada nienawidzić", "mnie to nie dotyczy") i które jest jednym z najsilniejszych i najbardziej destrukcyjnych ludzkich uczuć. Nienawiść zawsze łączy się z bólem i czyjąś krzywdą, umiejętnie podsycana potrafi wywoływać rzezie, zamieszki, prowadzi do wojen. Cóż o nienawiści może powiedzieć poezja? Liryka z założenia jest wypowiedzią opierająca się na subiektywnym oddaniu całej gamy ludzkich uczuć: miłości, zachwytu, tęsknoty. Zdarza się jednak, że poeta chce (i potrafi) czytelnikiem wstrząsnąć, wykorzystując swoje dzieło jako protest przeciwko czemuś. Poezja może być apelem, krzykiem, zwróceniem uwagi na czyjąś krzywdę. Wówczas słowo staje się silną bronią w ręku poety.
