Lekcja: "Literacki portret zbrodniarki - ˝Balladyna˝ Juliusza Słowackiego"
Wyrodna córka
Balladyna ostatecznie wyrzeka się swoich ludzkich uczuć podczas sceny wygnania z zamku własnej matki. Staruszka pojawia się niespodziewanie na przyjęciu zorganizowanym dla szlachty, zarzucając córce obojętność wobec jej losu (była głodzona, zamknięto ją w wieży). Wychudzona, w obdartych łachmanach, budzi szyderczy śmiech zgromadzonych gości. Zawstydzona hrabina nazywa ją obłąkaną, wypierając się jakiegokolwiek związku: "Czy wy ją znacie, panowie? powiedzcie, / Co to za wiedźma?" Matka nie może uwierzyć w to, jak ją potraktowano. Opuszcza zamek, kierując w stronę córki kolejne (po Goplanie i pustelniku) prorocze przekleństwo:
"Bodaj cię ten chleb zadławił! zadławił!
(…) O! to czarta
Córka; nie moja! nie moja! nie moja!"
