Lekcja: "Literacki portret zbrodniarki - ˝Balladyna˝ Juliusza Słowackiego"
Przejęcie władzy – korona Popiela
Gdy na zamku pojawia się prawowity następca tronu – Grabiec (przypadkowo otrzymał od Goplany koronę Popiela), wiemy, że i jego los zostanie szybko przypieczętowany. Balladyna zabija go bez najmniejszych skrupułów nocą, po tym jak szlachta oddała mu hołd. Bohaterka nie czuje już żadnych wyrzutów sumienia: "wszak ja się / Nie lękam siebie. – nawet nie żałuję…". Odgaduje za to trafnie złe intencje towarzyszącego jej Kostryna: "Chciałeś mnie zabić, serce twoje biło / Głośno, jak moje bije, gdy zarzynam." Balladyna instynktownie wyczuwa mordercze plany wspólnika, ale tym razem przeważa wspólny cel – pokonanie wojsk Kirkora i przejęcie władzy nad krajem.
Na tym etapie nie ma już siły, która powstrzymałaby bohaterkę przed jakimkolwiek czynem. Z ubogiej dziewczyny Balladyna przeradza się w kobietę targaną żądzą władzy, bezwzględną, okrutną i traktującą ludzi przedmiotowo. Utrzymuje przy życiu tylko tych, którzy udowodnią swoją przydatność, o czym przekona się jej kochanek – Kostryn. Zdrada, śmierć i kłamstwo – z tej drogi nie ma już odwrotu.
