Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Aktualna kategoria: Nauka » Język polski » Gimnazjum - lekcje

1234567891011121314151617181920
Lekcja: ",,Dziś mój zenit, moc moja dzisiaj się przesili? ? przesłanie monologu Konrada"

Poeta – samotny indywidualista.

"Samotność – cóż po ludziach, czym śpiewak dla ludzi?
Gdzie człowiek, co z mej pieśni całą myśl wysłucha (…)
Nieszczęsny, kto dla ludzi głos i język trudzi:
Język kłamie głosowi, a głos myślom kłamie;"

Oto jeden z najważniejszych fragmentów improwizacji. Konrad to poeta, indywidualista, jednostka nie tyle wyobcowana ze społeczeństwa, co samodzielnie stawiająca się ponad nim. Samotność bohatera jest świadoma, wynika z przekonania o nieograniczonych możliwościach własnej duszy, która mieści w sobie potężne uczucia. Żywioł poezji niosący Konrada jest dla zwykłych śmiertelników niewidoczny. Ludzie poczytują jego zachowanie jako akt szaleństwa, boją się go (zachowanie księdza Lwowicza i współwięźniów), nie dostrzegając "bożej iskry" w proroczych słowach. Dlatego poeta kieruje swoją pieśń ku innej "publiczności":


"Wam, pieśni, ludzkie oczy, uszy niepotrzebne (…)
Ty Boże, ty naturo! dajcie posłuchanie."

<< Poprzednia plansza   Następna plansza >>
Pobierz lekcję

Udostępnij link do tej lekcji innym uczniom:




Zgłoś uwagę do lekcji:




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie