Lekcja: "Budowa komórki eukariotycznej - część VII - system wakuolarny"
Turgor
Dla charakteryzowania układów biologicznych jako osmotycznych układów otwartych wprowadzono wielkość zwaną potencjałem wody Ψ (psi).
Organy roślinne zachowują w warunkach dobrego uwodnienia sztywność i określony kształt. Dzieje się tak dlatego, że zawierają one w swych tkankach wodę pod pewnym ciśnieniem i zachowują się jak napełnione gazem baloniki. Utrata wody powoduje, że roślina więdnie. Stan jędrności komórki, będący wynikiem napięcia ścian komórkowych pod wpływem wewnętrznego ciśnienia protoplastu na ściany, nazywa się turgorem. Ciśnienie zaś protoplastu na ściany spowodowane jest tym, że wraz z otoczeniem stanowi on układ osmotyczny.
Z układem tego typu mamy do czynienia, gdy dwa roztwory o niejednakowym stężeniu oddzielone są błoną, która jest przepuszczalna tylko dla cząsteczek rozpuszczalnika, natomiast nieprzepuszczalna dla cząsteczek rozpuszczonych w roztworze. Błonę taką nazywamy półprzepuszczalną. W warunkach tych odbywa się osmoza – dyfuzja rozpuszczalnika (wody) od wyższego stężenia rozpuszczalnika (a więc z roztworu bardziej rozcieńczonego) do niższego (a więc do roztworu bardziej stężonego).
Wiatr na Ziemi nie może wiać szybciej niż 520 km/h, jest to spowodowane siłami, które wpływają na cząsteczki powietrza (m .in. przyciąganie, tarcie, różnice ciśnień powietrza).
