Lekcja: "48. Główne kierunki polskiej polityki zagranicznej"
Podział Europy przed 1989 rokiem
Polityka zagraniczna Polski została sformułowana po przemianach politycznych w 1989, określa ją polska racja stanu.
Podstawowe cele polityki zagranicznej w latach 90 – tych pozostawały niezmienne mimo zmian politycznych w parlamencie i rządzie.
Dariusz Rosati Minister spraw zagranicznych 1995 - 1997
Dla polskiej polityki zagranicznej po 1989 roku charakterystyczna była stabilność priorytetów, były to:
członkostwo w NATO oraz Unii Europejskiej
współtworzenie stabilnego systemu bezpieczeństwa europejskiego opartego na współdziałaniu NATO
współtworzenie Unii Zachodnioeuropejskiej, OBWE oraz ONZ
utrzymywanie dobrosąsiedzkich stosunków z państwami regionu
działanie na rzecz współpracy regionalnej
zrównoważona polityka wobec Zachodu i Wschodu
popieranie procesów rozbrojeniowych, ochrona tożsamości narodowej i dziedzictwa kulturowego, rozwinięte kontakty z Polonią
