Lekcja: "22. Konserwatyzm. Nauka społeczna kościoła"
Konserwatyzm w Polsce
W okresie PRL–u nie istniały warunki do rozwoju myśli konserwatywnej. Odwoływali się do niej tylko nieliczni intelektualiści, m.in. Paweł Hertz. Idee konserwatywne pojawiały się również na łamach „Tygodnika Powszechnego”. Nurt istniał także w opozycji antykomunistycznej.
Po 1989 roku do ideologii konserwatywnych odwoływało się kilka partii politycznych (m.in. Unia Polityki Realnej oraz Partia Konserwatywna), jednak nie odnosiły one większych sukcesów.
Konserwatyści dość sceptycznie odnoszą się do postępów integracji europejskiej. Uważają, że mogą one doprowadzić z jednej strony do utraty przez poszczególne państwa suwerenności narodowej, z drugiej zaś do wzrostu centralizmu i biurokracji.
Bruksela, siedziba władz Unii Europejskiej, jest dla konserwatystów symbolem nieokiełznanej biurokracji. Konserwatyści popierają taki model integracji, który umożliwi zachowanie tożsamości narodowej. Są więc przeciwni szybkiemu rozwijaniu instytucji ponadnarodowych, które przejmowałyby kompetencje rządów.