Po epoce kamienia, na Wschodzie (tereny Kaukazu i Morza Egejskiego) ok. 6000 lat p.n.e. poznano technikę wytopu metali (miedzi), która znalazła zastosowanie w wyrobie miedzianych narzędzi, lecz tworzywo to szybko się niszczyło. Kolejnym etapem było wykonywanie przedmiotów z brązu (stop cyny i miedzi), który okazał się znacznie trwalszy i szybko zrewolucjonizował życie człowieka. Tak powstała epoka brązu, a jego wytop stał się bardzo ważną umiejętnością, ponieważ najpierw należało wydobyć potrzebne surowce, a następnie przetopić je w temp. 1080°C. Tak wytopiony metal w postaci płynnej wlewano do form, uzyskując w ten sposób pożądany kształt narzędzi, ozdób i broni. Zapotrzebowanie na wyroby z brązu rozwinęło handel. W Europie techniki wytapiania brązu nauczono się dopiero ok. 3000 lat p.n.e.
Tereny Morza Egejskiego
