Krwawo stłumione rewolucje spowodowały, że robotnicy doszli do wniosku, iż tylko dzięki działalności politycznej mogą polepszyć swój byt. W wyniku tych postanowień, w wielu krajach powstały partie robotnicze, które swoją działalnością (np. organizowanie strajków) starały się poprawić życie robotników. Dzięki partiom skrócono dzienny czas pracy (nawet do ośmiu godzin), przyznano prawo do ubezpieczeń od wypadków w miejscu pracy, ograniczono zatrudnianie dzieci i kobiet, robotnikom przyznano prawo do organizowania strajków oraz zakładania związków zawodowych. Zgodnie z prawem partie robotnicze stały się legalne, a w czasie zjazdu tych partii w Paryżu w 1889 r. ustalono Święto Pracy, przypadające na 1 mają.
Wiec w Sztokholmie 1899 r.
