Opisuje ono w jaki sposób określony typ przemiany izotopu promieniotwórczego wpływa na rodzaj wytworzonego nuklidu:
W przypadku przemiany α powstaje izotop o liczbie masowej mniejszej o czteryi liczbie atomowej mniejszej o dwa (przesunięcie w układzie okresowym o dwa miejsca w lewo)
W przypadku rozpadu β- powstaje nuklid izobaryczny o takiej samej liczbie masowej i o liczbie atomowej większej o jeden (przesunięcie w układzie okresowym o jedno miejsce w prawo)
W przypadku przemiany β+ powstaje nuklid izobaryczny czyli jądro pierwiastka o liczbie atomowej mniejszej o jeden oraz tej samej liczbie masowej (przesunięcie w układzie okresowym o jedno miejsce w lewo)
