Zaletą sieci o topologii podwójnego pierścienia jest możliwość zastosowania łącz optoelektronicznych, które wymagają bezpośredniego nadawania i odbierania transmitowanych sygnałów. Ze względu na to, że każdy przewód łączy dwa konkretne komputery możliwe są wysokie osiągi przesyłania danych.
Problematyczna jest złożona diagnostyka sieci. W razie awarii, jest trudna lokalizacja uszkodzenia. W razie jakichkolwiek zmian, rekonfiguracja sieci jest dość pracochłonna. Wymagane są specjalne procedury transmisyjne.
W przypadku rozbudowy sieci, jeżeli w pierścieniu pracuje już wiele komputerów, występują problemy w momencie dołączania nowych stacji.
