|
Przykład 2
Autor prezentuje wszystkich, którzy w jakiś sposób związani są z Lipcami- wsią, gdzie rozgrywa się akcja powieści.
Oglądamy chłopów w różnych sytuacjach. Poznajemy ich pracę, rozrywki, obyczaje i obrzędy. Autor wprowadza nas do dostatniej zagrody bogatego chłopa i do ubogiej izby biedoty wiejskiej, do karczmy i na plebanię. Życie wsi wyraźnie podlega rytmowi wyznaczonemu przez przemienność pór roku.
Nie tylko wielkie święta, ale również rodzaj prac i codziennych zajęć ludności zależy od tego czy jest wiosna, lato, jesień czy zima. Pory roku wyznaczają czas zasiewów i czas zbierania plonów, czas pracy i odpoczynku. Każdy indywidualnie i całą gromadą muszą się temu podporządkować. Śluby i wesela odbywają się najczęściej późną jesienią lub w ziemie, nigdy w lecie, kiedy jest mnóstwo pracy w polu. Wieś lipecka ukazana jest w różnych porach roku. Poznajemy ją, gdy „igra w słońcu jesiennymi barwami”, zimą, gdy śnieg przysypał bory, pola, drogi, cała wieś wsiąkła w białość. Wiosna budzi do życia „uśpioną” wieś. W lecie, kiedy „słońce prażyło żywym ogniem” wszyscy przygotowywali się do żniw. Wszystkim pracom w całym gospodarstwie towarzyszą również rozrywki, dni świąteczne. Wiążą się z tym wszystkie obyczaje i obrzędy. W karczmie odbywają się zabawy wiejskie, ludzie chodzili na jarmarki. Jesienią główne święto stanowił Dzień Zaduszny. Zima niosła święta Bożego Narodzenia, a wraz z nim dzień wigilii, tak bogatej na wsi. Obyczajami ludowymi otaczano również wiosenne Święta Wielkanocne, kiedy malowano pisanki, święcono pokarmy. Lato niosło za sobą Boże Ciało, kiedy to cała wieś uczestniczyła w procesji. Oprócz wielkich świąt religijnych również odpusty, chrzciny, śluby wraz z weselami, pogrzeby, zwyczaje ludowe stanowiły i dopełniały roku obyczajowo-obrzędowo- liturgicznego. Pokazane jest wspólne spędzaniewolnego czasu. Gromada lipecka żyje w kręgu wiary chrześcijańskiej, a wierzenie społeczności maja swe korzenie znacznie głębiej, w wierze pogańskiej.
|
